Κάποτε θα πω αντίο

Ο αποχαιρετισμός. Η αποφώνηση. Το κατευόδιο από την αντίθετη πλευρά. Τί να πεις; Τί να αρθρώσεις όταν δεν βγαίνουν λέξεις; Σε ποιόν να απευθυνθείς και τί να του πεις;

Κάνω μερικές σκέψεις για το μέλλον. Σχεδιάζω μπροστά, για να μη με βρει ο χρόνος και η στιγμή απροετοίμαστο, όταν έρθουν. Μελαγχολώ αλλά τα σημάδια πλέον είναι εμφανή.

Ένας, δύο χρόνοι ακόμα; Και τί να πεις στους άλλους όταν δεν ξέρεις πως να απολογηθείς στον ίδιο σου τον εαυτό.

Είδες; Κατευθείαν στις απολογίες το μυαλό. Όταν σε μια ζωή έχεις μοιράσει συναισθήματα, άλλα καλά και άλλα κακά, μετανοιώνεις για τα δεύτερα διαγράφοντας τα πρώτα. Αλλά τί να κάνεις; Να απαιτήσεις ευχαριστίες γιατί έκανες ανθρώπους να ζήσουν συναισθήματα; Όμως γιατί θέλω να ζητήσω συγγνώμη; Και τα δύο δεν είναι δικές μου πράξεις; Και τα δύο δεν είναι δικά μου δημιουργήματα; Δε θα βγάλω άκρη.

One too many wasted sunsets
One too many for the road
And after dark the door is always open
Hoping someone else will show
Deep Purple - Wasted Sunsets

Αντίο; Καλή αντάμωση; Τα λέμε; Μακάρι να υπήρχε η αντάμωση. Άσχετα με το πότε, του που, το γιατί, το πώς, το ποιός. Ρε παιδιά, θέλω να ξανασμίξουμε σε ένα αιώνιο γλέντι, γιατί το αξίζουμε.

Do you know how pale and wanton thrillful comes death on a strange hour Unannounced, unplanned for
Like a scaring over-friendly guest you’ve brought to bed
Death makes angels of us all and gives us wings where we had shoulders smooth
as raven’s claws

No more money, no more fancy dress this other kingdom seems by far the best
Until it’s other jaw reveals incest and loose obedience to a vegetable law.
I will not go
Prefer a feast of friends to the giant family.
The Doors - A Feast Of Friends (The severed garden Adagio)

Σαν αυτά τα γνωστά, στο σπίτι μου ή στο σπίτι σας, με μουσική, τραγούδια, κάτι να πιούμε, κάτι της στιγμής να τσιμπήσουμε. Να χορτάσουμε ψυχή και να ξεγελάσουμε το σώμα που πάντα διαμαρτύρεται.

Πάντα μου άρεσε να είμαι οικοδεσπότης. Γι' αυτό θα πάω πρώτος. Να προετοιμάσω το σπίτι που θα μας φιλοξενήσει. Να βρω προμήθειες σε φαγητό και ποτό. Να μαζέψω ξύλα για το τζάκι. Να πάρω όργανα. Να φτιάξω τα κρεβάτια για την ξεκούραση. Όλα γίνονται για ένα λόγο. Αν και δεν τον ξέρω πάντα, αυτός ο σκοπός γίνεται σιγά - σιγά κατανοητός. Έτσι θέλω να πιστεύω.

Κι εσένα που δεν χόρτασα, θα σε περιμένω όπως πριν σε γνωρίσω.

Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Βabylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love
Leonard Cohen - Dance me to the end of love

Δάκρυα; Δεν πρέπουν. Είναι απαραίτητο να πεις "αντίο" για να μπορέσεις να πεις "καλώς σε βρήκα". Ποιός όμως να σας προετοιμάσει αγάπες μου; Δεν μπορώ εγώ. Δεν έχω τα λόγια. Δεν θα πω συγγνώμη, δεν θα πω ευχαριστώ. Δεν θα πω κάτι μεγάλο που θα μείνει.

Τώρα που φεύγεις σαν Βοριάς πριν απ' τα πρωτοβρόχια,

κοίτα μη μοιάσεις τ' ουρανού όπου γεννά κι αρνιέται.

Κοίτα μη μοιάσεις τ' ουρανού όπου γεννά κι αρνιέται

και πιεις νερό της Λησμονιάς στης Αρνησάς τη βρύση.

Σταυραετός στα Τάρταρα να πλέει στις Μαύρες Λίμνες,

όπου συδυό δεν κάθονται συντρείς δεν κουβεντιάζουν.

Κάνε καιρούς να πιεις νερό χωρίς να πας στη βρύση,

μην πεις πως έρχεται Λαμπρή, γιατί Λαμπρη δεν έχει.

Μην πεις πως έρχεται Λαμπρή, γιατί Λαμπρη δεν έχει.

Πες του Χριστού πως χιόνιζε, της Παναγιάς πως βρέχει.
Πες του Χριστού πως χιόνιζε, της Παναγιάς πως βρέχει.
Μην πεις πως έρχεται Λαμπρή, γιατί Λαμπρη δεν έχει.

Νίκος Ξυλούρης - Μοιρολόι (Λιτανεία)

Να σας χέσω το δημόσιο και τις "σημαντικές" ειδήσεις των ΜΜΕ

Ενώ όλοι είναι προσηλωμένοι στο θέαμα του Μυλοποτάμου, στα ψιλά περνάει μια είδηση που εμένα τουλάχιστον ΔΕΝ με αφήνει αδιάφορο.

Το Ενυδρείο στις Γούβες, το Cretaquarium, ένα πραγματικό στολίδι ολόκληρης της χώρας μας, πάει για κλείσιμο.

Μπροστά στον κίνδυνο να βάλει λουκέτο βρίσκεται το κρητικό ενυδρείο
"Θαλασσόκοσμος", μετά από τις βεβαιώσεις χρεών στις οποίες προχώρησαν η
Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου και ο Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου. Για απανωτά χτυπήματα κάτω από τη μέση κάνει λόγο ο πρόεδρος του ΕΛΚΕΘΕ, καθηγητής Γιώργος Χρόνης, απευθύνοντας έκκληση στους αρμόδιους των δύο φορέων για διάλογο και εξεύρεση λύσεων που θα αποτρέψουν το ενδεχόμενο αυτό. «Μονόδρομος το Διοικητικό Πρωτοδικείο», τονίζει από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του ΟΛΗ κ. Νίκος Αντωνακάκης, επιστρέφοντας το μπαλάκι των ευθυνών στη διοίκηση του ΕΛΚΕΘΕ. Εφημερίδα Νέα ΚΡΗΤΗ, 01 Νοεμβρίου 2007

Με λίγα λόγια, ο πολιτισμός και ο τουρισμός είναι σε δεύτερη μοίρα. Θέλουν τα λεφτά τους. Ένα κράτος που δεν καταβάλλει τα δέοντα στα ασφαλιστικά ταμεία, αφήνει τους οργανισμούς που έχουν καθεστός ιδιωτικής εταιρείας, να ζητάνε λεφτά από άλλες ιδιωτικές εταιρείες, με διαδικασίες δημοσίου τομέα.

Μπερδευτηκατε; Είναι απλό. Βεβαίωση χρεών κάνει μόνο ένας δημόσιος φορέας. Είναι πιθανό, να χρωστάς στο Δημόσιο αλλά αν δεν γίνει βεβαίωση χρεών, το Δημόσιο δεν τα απαιτεί. Πότε γίνεται βεβαίωση χρεών; Αν και υπάρχει νομικό καθεστώς, συνήθως γίνεται κατά το δοκούν. Όπου και όποτε συμφέρει το Δημόσιο.

Το ιστορικό, γίνεται ξεκάθαρο αν διαβάσετε όλο το άρθρο στην ιστοσελίδα της "Νέα ΚΡΗΤΗ". http://www.cretetv.gr/news/newsf.php?ArtID=29998

Στο συμφέρον του Δημοσίου, της ανάπτυξης της περιοχής των Γουβών αλλά και μακροσκοπικά όλης της Κρήτης, είναι να βρισκόταν ένας διακανονισμός πριν να βεβαιωθεί το χρέος. Ο ΟΛΗ όμως, δε δίνει δεκάρα γιατί το εξετάζει κοντόφθαλμα. Ως Οργανισμός Λιμένος Ηρακλείου, θεωρεί πως δεν επηρρεάζεται. Δεν υπολογίζει πως η ερημωμένη πρώην αμερικάνικη βάση αξιοποιήθηκε κατά ένα τεράστιο βαθμό, φέρνωντας επιπλέον τουριστικό απόθεμα. Δεν υπολογίζει πως μπαίνουν πιο πολλά κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι του Ηρακλείο με τη συμβολή του Ενυδρείου. Δεν υπολογίζει τίποτα εκτός από τα λεφτά του. Το καλύτερο; Το 2004, έγιναν προσαυξήσεις σε ποσά με το γνωστό τρόπο του "έτσι θέλω".

«Με τη βεβαίωση χρεών αυτομάτως δεν έχουμε το δικαίωμα να πάρουμε φορολογική ενημερότητα. Αυτό σημαίνει ότι τα χέρια μας είναι δεμένα, καθώς δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας και να προβούμε ούτε σε πληρωμές ούτε σε εισπράξεις ούτε σε αγορές», εξηγεί ο ίδιος συμπληρώνοντας: «Με αυτά τα δεδομένα, το ενυδρείο μετά από τόσο κόπο που χρειάστηκε για το σχεδιασμό και την κατασκευή του, βάζει λουκέτο. Και όχι μόνο το ενυδρείο, αλλά ολόκληρο το κέντρο κινδυνεύει». Ο πρόεδρος του ΕΛΚΕΘΕ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα σχέδια της ΚΕΔ για την αξιοποίηση της πρώην βάσης Γουρνών τονίζοντας ότι είναι αθέμιτο την ίδια στιγμή να οδηγούν το κέντρο στο κλείσιμο. «Δεν μπορεί η ΚΕΔ να έρχεται και να διαπραγματεύεται πωλήσεις ιδιοκτησίας της δίπλα στις εγκαταστάσεις μας, όταν η παρουσία του κέντρου και του Ενυδρείου έχει αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες κατακόρυφα, και από την άλλη να στέλνει στο κέντρο τη βεβαίωση χρεών οδηγώντας μας στο κλείσιμο. Δεν είναι θεμιτό», αναφέρει.Τέλος, ο ίδιος απεύθυνε έκκληση για διάλογο προκειμένου να βρεθεί μια σωτήρια λύση για το κέντρο. «Μιλάω εξ ονόματος όλων των εργαζομένων οι οποίοι κάνουν τεράστιες προσπάθειες σε Ρόδο, Αθήνα και Κρήτη να φτιάξουν το πιο σημαντικό κέντρο θαλάσσιας έρευνας της Μεσογείου. Αν θέλουν να κλείσουν ένα τέτοιο κέντρο αριστείας, με γεια τους με χαρά τους, ωστόσο υπάρχει περιθώριο για διάλογο και την εύρεση λύσεων». Πρόεδρος του ΕΛΚΕΘΕ, καθηγητής Γιώργος Χρόνης, Εφημερίδα Νέα ΚΡΗΤΗ, 01 Νοεμβρίου 2007

Το ίδιο κοντόφθαλμοι είναι και στην Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου. Βεβαίωσαν 180.000€ χρεών στο ΕΛΚΕΘΕ. Τελικά, αυτοί οι "δημόσιοι λειτουργοί" αν έβρισκαν αφορμή, θα έκλειναν και τον Παρθενώνα για χρέη στο δημόσιο.

Το θέμα αξίζει προβολής πολύ περισσότερο από το σόου στα Ζωνιανά, αλλά θάφτηκε. Δεν έχει αξία για τα μηχανάκια τηλεθέασης. Κρίμα. Έχω πάει πέντε φορές μέχρι τώρα. Είναι υπέροχο, μαγευτικό. Φυσικά, δεν συντηρείται από το εισητήριο. Υπάρχουν χορηγίες,τώρα ήθελαν να φτιάξουν ένα πρόγραμμα "υιοθεσίας" ψαριών. Κάνουν καλή δουλειά και συντηρούν το χώρο θαυμάσια, με χρήματα που βρίσκουν με δυσκολία.

Είναι παράλογο, να ζητάει η πολιτική ηγεσία μεγάλα έργα, να τα θέλει "με τοκλειδί στο χέρι" για να πάει να κόψει τις κορδέλες και μετά να τα αφήνει στο έλεος του κάθε κοντόφθαλμου, δημόσια μισθσυντήρητου.

Γνωρίστε το 'Θαλασσόκοσμο' μέσα από την ιστοσελίδα του

Ζωστήκανε στα Ζωνιανά

Ας βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου σε αυτό το μύδρο (ταιριάζει γάντι η έκφραση) πληροφοριών. Λένε πως οι κατάπτυστοι χασισέμπορες "έπαιξαν"* στους Ειδικούς Φρουρούς. Ισχύει τόσο ο χαρακτηρισμός προς τους χασισέμπορες όσο και η πληροφορία.

Δεν έχω κάτι εναντίον του χασίς, της καλλιέργειάς του και της πώλησης. Διάολε, κάποτε ήταν και ο καπνός παράνομος μέχρι που εφευρέθηκε ο φόρος καπνού.

Μιλάνε για ανοργάνωτη επιχείρηση. Ισχύει. Δείτε τις μαρτυρίες των συμμετεχόντων Ειδικών Φρουρών, μετά το πρώτο φιάσκο, έξω από το νοσοκομείο, από τη δημοσίευση του τοπικού τύπου.

«Μας έστειλαν σαν τα πρόβατα στη σφαγή. Κανείς δε μας έλεγε που θα πάμε. Κάποιοι εξέφρασαν αντιδράσεις, λέγοντας ότι οι κάτοικοι είναι αδίστακτοι και ότι θα μας πυροβολήσουν. Ρωτήσαμε τι θα κάνουμε εάν δεχτούμε πυροβολισμούς και μας είπαν να ενημερώσουμε», έλεγαν άτομα των ΤΑΕ έξω από την είσοδο του Τμήματος Eπειγόντων Περιστατικών.

«Από τον ασύρματο ακούστηκε δύο φορές να συνεχίσουμε, αν κι εμείς λέγαμε ότι μας πυροβολούν. Τα μπροστινά τζιπ ήταν τα πρώτα που μπήκαν στο στόχαστρο αυτών των δολοφόνων. Διατάχθηκε οπισθοχώρηση, μόνο όταν ενημερώθηκαν οι υπεύθυνοι ότι υπάρχει τραυματισμός. Ο πρώτος τραυματίας δεν ήταν ο Λαζαρίδης, γιατί βρισκόταν στα πίσω τζιπ. Ενδεχομένως τραυματίστηκε πρώτος ο Γώγος ή ο Τσαναξίδης από το ΤΑΕ Ρεθύμνου. Ο δεύτερος ήταν συνοδηγός από ότι έμαθα».

«Οι π… μας πυροβολούσαν από τα 500 μέτρα και ήθελαν να μας σκοτώσουν. Δεν υπολόγιζαν τίποτα».
http://www.patris.gr/articles/121121/65037

Μεγάλε, οι π...δες που θέλαν να σας σκοτώσουν δεν ήταν μόνο οι Ζωνιανοί. Αυτοί χρησιμοποιήθηκαν από τους διοικητές σας για να γίνει ντόρος. Ποιός τους το σφύριξε να σας περιμένουν, αν όχι δικός σας;

Γενικά, υπάρχει πρόβλημα διαπλοκής της εγκληματικότητας στην Κρήτη. Το επισήμαναν και σε πρόσφατο συμβούλιο στη Μεσσαρά.

«Οι αστυνομικοί πιάνουν χασισέμπορους και κάποιοι τρέχουν στα πολιτικά γραφεία για να τους αφήσουν. Συλλαμβάνουν τους ζωοκλέφτες και κάποιοι παρεμβαίνουν στο έργο της Αστυνομίας» ανέφερε ο ίδιος, προκαλώντας με αυτά του τα λόγια την αντίδραση του συναδέλφου του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Σκουλά.
«Ποιους βουλευτές εννοείτε;» ρώτησε με έντονο ύφος ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να λάβει συγκεκριμένη απάντηση.
Ο κ. Σκουλάς όταν ήρθε η σειρά του να τοποθετηθεί ζήτησε και πάλι από τον κ. Μπαντουβά να αναφερθεί σε ονόματα, εάν γνωρίζει, και είπε χαρακτηριστικά «δεν ήρθα εδώ για να εξευτελιστώ ως βουλευτής. Οι Ηρακλειώτες πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι για τους βουλευτές τους».
------
Μετά το λόγο πήρε και πάλι ο κ. Μπαντουβάς ο οποίος ζήτησε να αφήσουν οι βουλευτές ήσυχη την Αστυνομία να κάνει τη δουλειά της, να μην παρεμβαίνουν και να μην προστατεύουν κάποιους.
Στα λεγόμενά του αντέδρασε και πάλι ο κ. Κεγκέρογλου, λέγοντας ότι οι βουλευτές κάνουν τη δουλειά τους, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που τους δίνει ο νόμος.
«Είναι κοινοβουλευτικός έλεγχος να ελέγχεις τον Αστυνομικό Διευθυντή επειδή έκανε μία μετάθεση; Μας δουλεύετε τώρα ;» είπε επί λέξη ο κ. Μπαντουβάς
Εκπροσωπώντας τη Νομαρχία Ηρακλείου ο αντινομάρχης Δ. Χρονάκης, είπε ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί Αστυνομική Υποδιεύθυνση στη Μεσαρά, αλλά όχι μόνο στην ταμπέλα που θα το αναφέρει, αλλά και με την ανάλογη ενίσχυση
του προσωπικού.
Ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Κρήτης Αντ. Βιτωράκης είπε ότι εάν δεν είχε σημειωθεί η ληστεία στο Τυμπάκι, τότε δε θα είχε αναδειχθεί το θέμα της εγκληματικότητας τόσο έντονα. Παρουσίασε στοιχεία που δείχνουν μείωση της εγκληματικότητας για να του απαντήσει κάποιος από τους συμμετέχοντες ότι «στην Ελλάδα οι αριθμοί
ευημερούν».
http://www.patris.gr/articles/119070/63305

Επίσης, αδιευκρίνιστοι παραμένουν οι υπηρεσιακοί λόγοι που ο Αστυνομικός Διευθυντής πήγε στα Ζωνιανά, πριν την αιματηρή κατάληξη της πρώτης επιχείρισης.

Η προγραμματισμένη επιχείρηση αποσκοπούσε στη διενέργεια
έρευνας σε σπίτια νεαρών Ζωνιανών που την περασμένη Παρασκευή εντοπίστηκαν να προμηθεύουν με ναρκωτικά άτομα στην περιοχή του Ηρακλείου. Σημειώνεται ότι μετά τη σύλληψη του ενός και αφού είχε ζητηθεί να γίνουν έρευνες για τον εντοπισμό και του άλλου που αναζητείται ο Υποστράτηγος Κρήτης Αντ. Βιτωράκης επισκέφθηκε το χωριό.
«Πήγα για υπηρεσιακούς λόγους και δεν συνάντησα κατοίκους
των Ζωνιανών» δήλωσε στην «Π», προκαλώντας πολλά ερωτηματικά γι αυτή του την επίσκεψη. http://www.patris.gr/articles/121121/65032

Όμως:

Στη σύσκεψη που έγινε μία ημέρα πριν στην Αστυνομική Διεύθυνση Ρεθύμνου αξιωματικός πρότεινε να υπάρχει κάλυψη από τα βουνά, γνωρίζοντας ότι υπάρχει ο κίνδυνος των πυροβολισμών. Η πρόταση αυτή του αξιωματικού δεν έγινε δεκτή, γιατί όπως ειπώθηκε στη σύσκεψη, «οι συγγενείς του ατόμου που θα ελεγχθεί το σπίτι του είναι ενημερωμένοι και όλα θα κυλήσουν ομαλά»! http://www.patris.gr/articles/121121/65038

Μυρίζει Αστυνομικό και πολιτικό θρίλερ η υπόθεση. Έπειτα από τα στραβά μάτια των πολιτικών, επί έτη πάνω στο θέμα "Μυλοπόταμος", τώρα ξαφνικά ανακαλύπτουν τον τροχό για άλλη μια φορά.

Εγιναν αστυνομικές εκστρατείες το 1988 επί Βαλυράκη με τον
στρατηγό Τασσάκο, το 1995 επί Παπαθεμελή και τώρα επί του υπερ-υπουργού
Παυλόπουλου.
Καθώς τα χρόνια πέρασαν τα αστυνομικά όργανα συγχρωτίστηκαν με τα εγκληματικά κυκλώματα του Μυλοποτάμου και συνεργάζονται σε υποθέσεις ναρκωτικών με κίνητρο το συμφέρον ή και τις συντεκνιές.
Ακόμη βρίσκεται σε δικαστική εξέλιξη υπόθεση αστυνομικού, ο οποίος πέρσι φέρεται να ειδοποίησε χασισοκαλλιεργητές για υπέρπτηση αστυνομικού ελικοπτέρου από τις φυτείες του Ψηλορείτη.
Ανησυχητική είναι και η δημιουργία παραρτημάτων «αυτονομίας» και σε άλλες περιοχές της Κρήτης με πρότυπα και συνδέσμους στον ορεινό Μυλοπόταμο.
Τα Ζωνιανά είναι ένα από τα χωριά στα οποία ο υπουργός Εσωτερικών Προκ. Παυλόπουλος παραχώρησε το δικαίωμα της μη ένταξης στο Καποδιστριακό σχήμα. Δυστυχώς για λόγους μικροπολιτικής τα μεγάλα κόμματα στην περιοχή διαχρονικά καλύπτουν και προστατεύουν με ποικίλους τρόπους τα φαινόμενα ανομίας, αφού εκεί αντλούν την κομματική τους πελατεία.
Η θεραπεία, αν πλέον υπάρχει, είναι μόνον πολιτική για την περιοχή. http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=20306248,28061384,33862728,16174664

'Ολα τούτα τα γνωρίζει η Ελληνική Αστυνομία που όμως από την πλευρά της φαίνεται είτε να κάνει τα στραβά μάτια, είτε να είναι ανήμπορη να αντιδράσει. Οι λόγοι είναι πολλοί και όχι πάντα τόσο απλοί και ανώδυνοι. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανδρών του σώματος ο εξοπλισμός τους είναι ελλιπέστατος, όπως ελλιπής είναι και η εκπαίδευσή τους. «Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηρακλείου το γραφείο εκπαίδευσης δε λειτουργεί διότι -όπως υποστηρίζουν κάποιοι- δε χρειάζεται. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν διοικητές υπηρεσιών που είναι συγγενείς ατόμων που με τη δράση τους έχουν απασχολήσει τις αρχές. Τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι αυτοί;» μας είπαν.
Πηγή: Η ΤΟΛΜΗ, ημερήσια τοπική εφιμερίδα http://www.2810.gr/index.php?gt=S&id=42933

Στη διάρκεια των 15 χρόνων που έχει ενταθεί η χασισοκαλλιέργεια στο Μυλοπόταμο, η Αστυνομία έχει δεχτεί άπειρες επιθέσεις με όπλα και έχει κρατηθεί όμηρος αστυνομικός για να μη γίνει έρευνα σε βάρος ατόμου που είχε εμπλακεί σε προστασία και εμπόριο ναρκωτικών . Οι τελευταίες εκτιμήσεις των αστυνομικών Αρχών, αναφέρουν ότι οι χασισέμποροι, σταμάτησαν να χρησιμοποιούν σκάφη για τη μεταφορά του χασίς από το Ρέθυμνο και το φορτώνουν σε ελικόπτερα κατʼ ευθείαν από τους παραγωγούς στο… χωράφι ! http://www.patris.gr/articles/121121/65041

Στο χωριό από τα λόγια του προκύπτει να υπάρχει ένας εσωτερικός πόλεμος και να υπάρχει κλίμα τρομοκρατίας. «Ο φιλήσυχος κόσμος δεν μπορεί να μιλήσει στα κακοποιά στοιχεία. Εάν πας να τους πεις κάτι σε θεωρούν ρουφιάνο. Για να μιλήσει κανείς στην Αστυνομία δεν υπάρχει καμία περίπτωση».

Ο ίδιος κάνει λόγο για ένα συνεχές «νταλαβέρι» κακοποιών, βουλευτών και αστυνομίας. «Όλοι οι βουλευτές παίρνουν ψήφους από το χωριό. Αναρωτηθήκατε γιατί δε γίνετε καμία σύλληψη. Εγώ θα σας πω. Επειδή τους ενημερώνουν οι αστυνομικοί» λέει ο Μιχάλης Κάβαλος. http://www.patris.gr/articles/121203/65095

Καλύπτουν τώρα όλοι τις παρεμβάσεις των πολιτικών
Την παραίτηση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Κρήτης ζήτησε ο πολιτικός Γ. Σχοινάς

Οι παρεμβάσεις πολιτικών για να πέφτουν στα «μαλακά» παράνομοι από μεγάλες οικογένειες με δύναμη ψήφων, είναι κοινό μυστικό στην Κρήτη και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τέτοια άτομα, προβάλλουν και καυχώνται για τις σχέσεις τους με πολιτικούς. Κανείς βέβαια, δεν ομολογεί συγκεκριμένα γεγονότα, δεν καταγγέλλει συγκεκριμένα πρόσωπα. «Όποιος έχει να πει κάτι συγκεκριμένο να το πει, όχι να συκοφαντεί» δήλωσε χθες θυμωμένος σε ραδιοφωνικό σταθμό ο τέως βουλευτής Ρεθύμνου και σύμβουλος του πρωθυπουργού Γιάννης Κεφαλογιάννης ενώ ο επίσης τέως βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Μάνος Φραγκιαδουλάκης, δήλωσε στην «Π», ότι είχε δεχτεί πιέσεις να κάνει συντεκνιά με μια μεγάλη οικογένεια της περιφέρειας του Ηρακλείου γιατί διέθετε πολλές ψήφους, όμως στη συνέχεια αποκαλύφθηκε ότι ο πατέρας του παιδιού που θα βάφτιζε είχε προφυλακιστεί για εμπόριο ναρκωτικών και συμπλοκή με αστυνομικούς.

Σε σχέση με τις πολιτικές παρεμβάσεις υπέρ των παρανόμων, που έχουν καταγγείλει άλλοι παράγοντες της περιοχής, ο κ. Κεφαλογιάννης, είπε «είναι ντροπή και όποιος λέει τέτοια πράγματα να έχει το κουράγιο να πει ονόματα και στοιχεία αλλιώς είναι συκοφάντης και άνανδρος».

Για την ιστορία, στις πρόσφατες εκλογές, η ΝΔ πήρε στα Ζωνιανά 60%, το ΠΑΣΟΚ, πήρε 37,74% και οι υπόλοιποι μικρά ποσοστά. http://www.patris.gr/articles/121203/65098

Για το Κεφαλογιαννέϊκο στην Κρήτη, κανείς δε λέει κουβέντα στα φανερά. Όλοι όμως έχουν κάτι να πουν στα κρυφά. Κάτι για εκτάσεις που θα πάρουν υπεραξία αν γίνει το λιμάνι του Νότου που τόσο πολύ προώθησε ο Κεφαλογιάννης ως υπουργός εμπορικής ναυτιλίας, κάτι για τραμπουκισμούς από εποχής μπαρμπα-Καραμανλή, κάτι για το ένα κάτι για το άλλο... Σσσστ, δεν το μάθατε εδώ.

Το ιστορικό αυτής της κατάστασης που παρακολουθούμε να εξελίσσεται, άρχισε με μια σύλληψη.

Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής σε μία καλοστημένη
επιχείρηση άνδρες της Δίωξης Ναρκωτικών Ηρακλείου και του ΤΑΕ μετά από καταδίωξη κατάφεραν να συλλάβουν τον ένα από τους δύο νεαρούς Ζωνιανούς, ηλικίας 24 ετων.
Αν ισχύουν μάλιστα οι πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους οι Αρχές πριν από τη σύλληψη του νεαρού, τότε τα δύο αυτά άτομα έχουν αποκτήσει πολλές χιλιάδες ευρώ στον ενάμιση με δύο χρόνια που πιστεύει η Αστυνομία ότι προμήθευαν με ναρκωτικά χρήστες σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο. Όλο αυτόν
τον καιρό που οι κινήσεις τους ήταν γνωστές στις Διωκτικές Αρχές τα δύο ξαδέρφια έπαιρναν όλα τα μέτρα για να μην πέσουν στη φάκα.
Με διαφορετικά πολυτελή αυτοκίνητα πολλών κυβικών κινούνταν στην εθνική οδό, όπου ήταν και το σημείο συνάντησης με την πελατεία τους, έδιναν τα ναρκωτικά που είχαν υπολογίσει ανά περίπτωση, έπαιρναν τα χρήματα και επέστρεφαν προς το Μυλοπόταμο. http://www.patris.gr/articles/121040/64921

Τους τσίμπησαν λοιπόν. Και; Ο ένας κρύβεται ακόμα.

Αποφασίζεται η έρευνα.
Σχεδιάζεται από τα "κεφάλια" της Αστυνομίας.
Δεν λαμβάνονται προφυλάξεις και ειδοποιούνται οι Ζωνιανοί συγγενείς του καταζητούμενου.
Η Αστυνομία λαμβάνει τη διαβεβαίωση πως "όλα θα βούν ομαλά".
Δεν ενημερώνονται οι Ειδικοί Φρουροί για το επιχειρισιακό σχέδιο.
Ξεκινάνε 14 οχήματα από όλους τους Νομούς.
Φτάνουν στα 700 μέτρα από το χωριό και αρχίζουν οι πυροβολισμοί. Εκτιμάται ότι έπεσαν 1000 σφαίρες από πλευράς των "ταλιμπάν".
Αναστροφή, τραυματισμοί και πίσω από εκεί που ήρθαν.

Ερωτήματα; Πολλά!
Γιατί ειδοποιήθηκαν οι συγγενείς του έμπορα ναρκωτικών για την επιχείρηση;
Γιατί δεν υπήρχε κάλυψη από τα βουνά όπως προτάθηκε;
Αρκούσε μία διαβεβαίωση πως "θα κάτσουν άπραγοι" για να πάνε από μία μόνο πλευρά του χωριού;
Αν ναι, ποιός έλαβε τη διαβεβαίωση και από ποιόν ή ποιούς;
Τί σημαίνει "πήγα για υπηρεσιακούς λόγους"; Ποιοί είναι αυτοί; Κρυφούς τους έχει ο κος Βιτωράκης;
Ποιοί αστυνομικοί και αξιωματικοί έχουν συγγενείς όπως καταγγέλεται στην "ΤΟΛΜΗ" που δεν μπορούνα να τους αγγίξουν;
Ποιοί πολιτικοί ευνοούνται από τους Ζωνιανούς και με ποιό τρόπο επιστρέφουν την εύνοια;
Πως συνδέεται το περιστατικό με τις πιέσεις που δέχεται ο αρχηγός Δημοσχάκης από τους Κρητικούς Αστυνομικούς και Πολιτικούς για τη λήψη μέτρων καταστολής στη Κρήτη;

Με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ Αν. Δημοσχάκη συναντήθηκε την περασμένη Παρασκευή το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Αξιωματικών Ελληνικής
Αστυνομίας Περιφέρειας Κρήτης.

Σε ανακοίνωση της Ενωσης αναφέρεται: “Στον κ. Δημοσχάκη δόθηκε αναλυτικό υπόμνημα που αποτελει το απαύγασμα πολυετούς διερεύνησης των προβλημάτων που απασχολούν αστυνομικά την Κρήτη, πολλά εξʼ αυτών έχουν τεθεί ξανά, χωρίς να δρομολογηθούν λύσεις θεραπείας των, και της τελευταίας περιοδείας που πραγματοποίησε το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσής μας σε όλους τους νομούς όπου είχε συναντήσεις με τους διοικητές αξιωματικούς,
μεταφέροντας την κραυγή αγωνίας με την διαπίστωση ότι έχει στενέψει ο κλοιός
αντοχής και ανοχής τους, αφού οι ίδιοι φαντάζουν αδύναμοι πολλές φορές να
αντιμετωπίσουν την εγκληματικότητα, στερούμενοι βασικών προϋποθέσεων προς αυτό.

Στην συνάντηση που παραβρέθηκε και ο προϊστάμενος του κλάδου οργάνωσης και ανθρώπινου δυναμικού υποστράτηγος κ. Πανόπουλος.
http://www.patris.gr/articles/121044

Πόσο διαφέρει αυτή η περίπτωση από την ευνοιοκρατία που υπάρχει στους τσιγγάνικους καταυλισμούς στο Ζεφύρι, στην Αγιά Βαρβάρα, στην Πάτρα και αλλού; Στα γκέτο των Ρωσσοπόντιων; Των Αλβανών; Στους "γνωστούς-ασφαλίτες-άγνωστους"; Γιατί δεν κάνουν επιδρομές εκεί;
Μήπως για τους ίδοιυς λόγους; Πολιτικό κόστος, πιθανοί χρηματισμοί, πιθανές συγγένειες και φιλίες;
Επειδή η αναρχία και η ανομία βολεύει ως επίφαση σκληρότερων περιοριστικών μέτρων;

Τώρα τα έμαθε ο κόσμος τα Ζωνιανά και το Μυλοπόταμο; Τόσο καιρό ασχολήθηκε κανείς με το πού βρίσκεται τόσο χασίς στην Ελλάδα; Ποιός το παράγει; Ποιός το διακινεί; Βέβαια, τα Κρητικά δε μένουν Ελλάδα. Πάνε Ολλανδία είτε ως ανταλλαγή με κόκα είτε απλή πώληση. Στην Ελλάδα, τί "πίνουνε"; Ποιός το φέρνει και ποιός το "σπρώχνει";

Ο κος Βιτωράκης, θέλοντας να πιέσει το αρχηγείο για ενίσχυση προσωπικού, έμπλεξε με καταστάσεις που δεν καλοελέγχει ή ελέγχει απόλυτα. Από τότε που ανέλαβε, έχει να κάνει με πάμπολλες ληστείες ΑΤΜ, τραπεζών, κλοπές, έξαρση διαρρήξεων... Εγκληματικότητα στο φουλ κι ας παρουσιάζει νούμερα για μείωση.

Προφανώς προτίμισε ένα "διπλωματικό" επεισόδιο στα Ζωνιανά με στόχο να πάρει μόνιμο προσωπικό, δεχόμενος κι αυτός πιέσεις από την πολιτική ηγεσία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση του νησιού.

Και όχι μόνο προσωπικό.

Στην συνάντηση (...) τέθηκαν και αναλύθηκαν τα παρακάτω ζητήματα:
• Της έλλειψης προσωπικού (λειψανδρίας)
• Της ανισομερούς κατανομής των οργανικών δυνάμεων σε όλη την επικράτεια

• Της λανθασμένης αντίληψης ότι στην Κρήτη υπηρετούν υπεράριθμοι αστυνομικοί
• Της έλλειψης υλικοτεχνικού εξοπλισμού (αυτοκινήτων, Η/Υ, κ.λ.π.)
• Της συχνότερης (ζητήθηκε μόνιμα) παρουσίας του ελικοπτέρου της
ΕΛ.ΑΣ στο νησί
• Της αναμενόμενης επιτέλους αναδιάρθρωσης
• Της δομής και λειτουργίας των υπηρεσιών
• Της λανθασμένης - επιλεκτικής διαχείρισης του προσωπικού
• Του κατακερματισμού των δυνάμεων με την δημιουργία ομάδων
• Της κοινωνικής προσέγγισης της εγκληματικότητας στις “ευαίσθητες” περιοχές
• Της στήριξης των πολιτών.
• Της προσφοράς του
προσωπικού στους πολίτες και την ανεύρεση τρόπων βελτίωσής της.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε θετικό κλίμα και πιστεύουμε ότι άμεσα θα έχει θετικά αποτελέσματα, προς όφελος της αστυνόμευσης του νησιού γεγονός που διαφάνηκε τόσο από την δικιά μας αγωνία όσο και του αρχηγού”.

Αλήθεια, γιατί κατευθείαν στα βαθειά;
Γιατί ένα τόσο έντονο επεισόδιο από ένα επιτελείο που κάνει τα "στραβά μάτια" σε κατάφορες παραβάσεις του ΚΟΚ, όπως κλείσιμο της παραλιακής από σταθμευμένα αμάξια πελατών νυχτερινών κέντρων (όπως το Desire), κάθε βράδυ που λειτουργούν;
Στους "σβούρους" με "φτιαγμένα" παπάκια και αυτοκίνητα, ανήλικους στην πλειονότητά τους, που οδηγούν χωρίς φώτα ΑΝΑΠΟΔΑ στην Εθνική, με τα περιπολικά να κάνουν μπλόκο 2 χλμ. παρακάτω για ζώνες;
Στους τουρίστες που οδηγούν μεθυσμένοι, χωρίς δίπλωμα και χωρίς κράνος τα quad ("γουρούνες" με τέσσερεις ρόδες) στην εθνική τα βράδυα; Στους μπουλντοζιέρηδες με τους εκσκαφείς που κλείνουν την εθνική ενώ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυτά τα οχήματα να κινούνται σε δρόμο εκτός εργοταξίου;
Ποιά υπηρεσία είναι αρμόδια να τους ελέγχει;
Γιατί οι πολιτικοί άρχοντες και προύχοντες κόπτονται για τα Ζωνιανά, ενώ κάθε βράδυ σκοτώνουν κι από έναν στην χωρίς φώτα και γεμάτη παγίδες Εθνική;
Αυτοί που δεν μπορούν να ελέγξουν την ΒΟΑΚ εδώ και δεκαετίες;
Αυτοί που αλληλοκατηγορούνται για κλοπές και υπεξαιρέσεις;

Στο νομό Ηρακλείου υπάρχει αναπτυξιακό έλλειμμα όπως οι πάντες
αναγνωρίζουν. Λέγεται ότι επειδή είναι μια περιφέρεια που εκλέγει ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ τη θεωρεί χαμένη και το ΠΑΣΟΚ δεδομένη, άρα δε δίνουν σημασία. Ισχύει αυτό; Αν ναι, τι πρέπει να γίνει;

«Παρά το γεγονός ότι ο νομός Ηρακλείου αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τους πυλώνες της εθνικής οικονομίας, είναι αλήθεια ότι επί πολλά χρόνια δεν απολάμβανε από το κεντρικό κράτος την υποστήριξη και την ενίσχυση που δικαίως απαιτούσε, ούτως ώστε να μπορέσει να απελευθερώσει τις πραγματικές οικονομικές, εμπορικές και πολιτιστικές του δυνατότητες.Και ενώ οι πολίτες του νομού Ηρακλείου για πολλά χρόνια πριμοδοτούσαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτό διέψευσε τις προσδοκίες τους, δε σεβάστηκε την εμπιστοσύνη τους, και συμπεριφέρθηκε με κοντόφθαλμη, μικροκομματική νοοτροπία, δημιουργώντας ένα πανθομολογούμενο έλλειμμα ανάπτυξης στον τόπο. Ενδεικτικά αναφέρω τις ανεπάρκειες και τις ελλείψεις σε βασικές υποδομές όπως η ύδρευση, η διαχείριση των απορριμμάτων, οι μεταφορές, ο τουρισμός, που όχι μόνο δεν επέτρεπαν στον τόπο να παρακολουθήσει την ανάπτυξη που συντελείτο σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές μεσογειακές περιφέρειες, αλλά στερούσαν από τους πολίτες του νομού Ηρακλείου την ποιότητα ζωής που σίγουρα αξίζουν.Από τις 7 Μαρτίου του έτους 2004, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή απέδειξε εμπράκτως μέσα από το παράδειγμα του νομού Ηρακλείου ότι απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες, σʼ όλες τις Ελληνίδες, χωρίς διακρίσεις, χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς.Τα έργα που υλοποιήθηκαν τόσο στην πόλη του Ηρακλείου, όσο και στην ενδοχώρα του νομού, οι μελέτες για τη νέα γενιά έργων που έχει άμεση ανάγκη ο νομός μας και ο ρεαλιστικός προγραμματισμός μεγάλων αναπτυξιακών επιλογών όπως το αεροδρόμιο στο Καστέλι και το διαμετακομιστικό λιμάνι στο νότο, δημιουργούν μια αναπτυξιακή δυναμική που πρώτη φορά γνωρίζει ο νομός μας.Καλώ λοιπόν και μʼ αυτή την ευκαιρία τους Ηρακλειώτες και τις Ηρακλειώτισσες να επιβραβεύσουν αυτή την προσπάθεια και να συμβάλουν με τη ψήφο τους στη διατήρηση της αναπτυξιακής τροχιάς του τόπου μας! Σʼ αυτή την κατεύθυνση θα εργασθώ και εγώ με ειλικρίνεια, εντιμότητα και καθαρότητα». Γρηγόρης Ροκαδάκης, ΝΔ

«Το Ηράκλειο –λένε- είναι πλούσιος νομός, αλλά υπάρχει και αναπτυξιακό έλλειμμα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλληλοκατηγορούνται για αδιαφορία με δικαιολογία τα ψηλά ή χαμηλά ποσοστά τους. Φωνάζουν για τους ρυθμούς χρηματοδότησης έργων που αφορούν στην τσέπη μόνο λίγων και παρατρεχάμενων. Λένε ότι το «αθηνοκεντρικό κράτος» απομυζεί δήθεν την περιφέρεια, για να κρύψουν και οι δύο ότι ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους ΟΛΗΣ της χώρας, τους απομυζεί η πολιτική τους προς όφελος της πλουτοκρατίας.Για το ΚΚΕ ανάπτυξη είναι ο,τι συμφέρει τους εργαζόμενους, ο,τι συνδέεται με την ικανοποίηση των αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Εδώ υπάρχει αναπτυξιακό έλλειμμα. Αυτό θεωρούμε ότι πρέπει να είναι και το κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους.Δεν είναι ανάπτυξη στον τουρισμό να υπάρχουν απάνθρωπες εργασιακές συνθήκες σε πολλά ξενοδοχεία του Ηρακλείου και 450 ευρώ μισθός.Δεν ευημερούν οι αγρότες του νομού που ξεπατώνουν τα αμπέλια τους, που πουλάνε την παραγωγή και τη γη τους στους εμποροβιομήχανους για κομμάτι ψωμί, που ξεπουλάνε τις συνεταιριστικές τους οργανώσεις.Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα του νομού έχουν μια ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Να “μαυρίσουν” ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονται στις κυβερνήσεις, με τις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές.Να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ που αντιπαλεύει τα μεγάλα συμφέροντα, με πρόταση αναπτυξιακής πολιτικής διεξόδου προς όφελος του λαού. Που υποστηρίζει:

1) Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζομένους. 5νθήμερο, 7ωρο, 35ωρο, κατώτερο μισθός 1.300 ευρώ.

2) Σύνταξη στα 60 για τους άντρες στα 55 για γυναίκες.

3) Δημόσια Δωρεάν παιδεία και υγεία». Δέσποινα Αυγουλά, ΚΚΕ

«Όπως διαπιστώνεται και στην ερώτηση είναι κοινή διαπίστωση ότι ο Νομός Ηρακλείου, ένας από τους πλέον παραγωγικούς νομούς της χώρας, υστερεί εμφανώς σε υποδομές και προγραμματισμένη ανάπτυξη κατά τρόπο σκανδαλώδη. Όλοι οι τομείς της κοινωνικής ζωής και οικονομικής διάρθρωσης είναι ελλειμματικοί:• Η υγεία με τις σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό τόσο στα Νοσοκομεία, όσο και στα Κέντρα Υγείας αδυνατεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Κρήτης και εν πολλοίς των νησιών.• Η Γεωργία με τη μειωμένη παραγωγή και την άρνηση τον ΕΛΓΑ να καταβάλει αποζημιώσεις σε βεβαιωμένες ζημιές, αργοσβήνει.• Η οδοποιία (κάθετοι άξονες- ΒΟΑΚ ) καρκινοβατεί.• Ο τομέας του πολιτισμού: Μουσείο Ηρακλείου, Αρχαιότητες Κνωσού, Αρχαιολογικά Μνημεία και υποδομές, έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί.• Αεροδρόμιο Ηρακλείου- Καστελίου, Λιμάνι του Νότου, παραμένουν υποσχέσεις ανεκπλήρωτες. Και η απάντηση στο ερώτημα σας: Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής σε κάποια προεκλογική ομιλία του στο Ηράκλειο είχε πει: «Ξέρω πως δεν με αγαπάτε και δεν με ψηφίζετε, εγώ όμως σας αγαπώ». Η αγάπη αυτή όμως έμεινε έκτοτε λόγος κενός μέχρι και σήμερα με τους διαδόχους. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Τη λύση και τις απαντήσεις σʼ αυτήν την αντιμετώπιση θα πρέπει να τη δώσει ο λαός του νομού μας σε λίγες μέρες». Μάνος Φραγκιαδουλάκης, ΠΑΣΟΚ

«Όταν ρώτησαν πρόσφατα τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ.Μανόλη Κεφαλογιάννη τι απώλειες μπορεί να έχει το κυβερνών κόμμα από την κατασκευή ενός εκτρώματος σαν τον διαμετακομιστικό σταθμό στο Τυμπάκι, απάντησε πως πιστεύει σε απώλεια 400 ψήφων. Όταν ο δήμαρχος Τυμπακίου ζητά καμία σαρανταριά εντάλματα πληρωμών για να ξεκινήσει ο διάλογος για την καταστροφή του τόπου μας. Όταν η πελατειακή σχέση ξεκινά απʼ τους υπουργούς που ονειρεύονται πρωθυπουργιλίκι προς τους βουλευτές τους και αυτοί ακολούθως προς τους ψηφοφόρους τους και ο κόσμος που συμμετέχει σʼ αυτά είναι το 87% του ελληνικού λαού, τότε θα μείνουν πάλι γύρω στους 400 κι ένας εγώ να αμφισβητούν αν αυτά που γίνονται είναι σωστά. Πιστεύω πως αν ο συντοπίτης μου δεν απεγκλωβιστεί πρώτα απʼ το 87%, τότε δυστυχώς ο τόπος μας θα εξακολουθεί να είναι σκουπιδοτενεκές και ο συντοπίτης μου θα ʽχει τη χαρά πως αυτός τουλάχιστον κάθεται πάνω στο καπάκι». Ανδρέας Βασιλειάδης, ΣΥΡΙΖΑ

Λόγια, λόγια, λόγια. Αλλά πίσω στα Ζωνιανά. Ο κος Βιτωράκης, ήξερε το σούσουρο που θα γινόταν με τα κανάλια και πίεσε εκεί που έπρεπε. Στο συναίσθημα του Έλλην που ζηλεέυι κάποιον συντοπίτη του όταν ευημερεί. Ευημερεία τα χασίσια; Ναι. Γιατί όταν με 200 και 300 ζωντανά πεινάς, τότε πρέπει να βρεις φαΐ. Τους επικροτώ; Ούτε ναι, ούτε όχι. Το ότι επί χρόνια στήνουν Κούγκι και δε δίνουν δεκάρα για κανένα άλλο, είανι και καλό και κακό. Στη ζωή δεν είναι όλα άσπρο μαύρο.

Δεν είναι Κολομβία ο Μυλοπόταμος. Είναι Ελλάδα. Και στην Ελλάδα, τους Κρητικούς τους θυμούνται όταν είναι να τους στείλουν στο μέτωπο και όταν τα κανάλια ξεμείνουν από θέματα και ψάχνονται για "βεντέτες" και οπλοκατωχή. Στην Κρήτη, τα "πετσιά" από το Μυλοπόταμο είναι κοινωνικά αποδεκτά κι ας τους αποκαλούν τώρα τελευταία "ταλιμπάν". Κι αυτό γιατί κάνουν τη "δουλειά" τους και δεν ανακατώνονται με τις δουλειές των άλλων.

Αυτό που με κολάζει, είναι πως στα χίλια προβλήματα της Κρήτης, τώρα θα προσθέσουμε και την αστυνομική αυθαιρεσία στο έπακρο. Λες και τα χεσμεντέν αντράκια των Ειδικών Φρουρών δεν την έχουν χεσμένη τη φωλιά τους. Ψευτοπαληκαράδες στους παπούδες, τις γιαγιάδες και τα πιτσιρίκια.

Όχι, δεν λέω "σκοτώστε τους". Κρίμα. Ζώα χαμηλόμισθα σαν όλους μας είναι κι αυτοί. Αλλά, για τα τόσα πλασματικά προβλήματα που αναδεικνύονται, ήθελα να καταθέσω κι εγώ, σαν την πορδή, την άποψή μου.

Συμπέρασμα, όλο δικό μου: Ο κύριος Βιτωράκης, πέτυχε το σκοπό της δημοσιοποίησης των αιτημάτων του με ριζοσπαστικό τρόπο. Τώρα αρχίζει η παρέλαση των πολιτικών και των μαϊντανών της τηλεόρασης για τις "τσεκουράτες" λύσεις. Για το "θεαθήναι". Μου θύμισε το 9/11 των Αμερικάνων. Σκεπτικό του ήταν "Ας έχουμε ένα "τιμημένο νεκρό" και θα σφίξουν οι κώλοι στο αρχηγείο. Θα μου δώσουν αυτά που θέλω". Θα στα δώσουν, κύριε Διευθυντά ή θα σε ξηλώσουν;

Στιγματίζεις ένα ολόκληρο χωριό, με 1500 κάτοικους για τις 3-4 οικογένειες που ΞΕΡΕΙΣ ότι τα κάνουν αυτά τα αίσχη και που ήδη είναι εκτός Νομού προς Σητεία και Ρέθυμνο μεριά; Γιατί δεν ξεκινάς με ΕΔΕ; Πόσους "φίλους" χασισέμπορων κρύβει το Σώμα; Μπορείς να τους βρεις; Πόσοι "φίλοι" άλλου είδους παραβατών υπάρχουν στο Σώμα; Μπορείς να τους βρεις;

Θα δείξει ο χρόνος τα αποτελέσματα. Εύχομαι μόνο, με τη φανατίλα που ποτίζουν τους Ειδικούς Φρουρούς, να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα.

Δεν έχει "γιατί;"... Ιδού οι απαντήσεις!

Το ανέκδοτο με τη ντενέκα των σχέσεων το ξέρετε; Αυτό λοιπόν για όσους δεν το ξέρουν, λέει πως η σχέση είναι σαν μια ντενέκα με δυό δάχτυλα μέλι πάνω - πάνω και η υπόλοιπη σκατά. Στην αρχή τρως το μέλι και μετά, τρως τα προαναφερθέντα που κάνουν και ομοιοκαταληξία. Μερικοί βέβαια, ανοίγουν τη ντενέκα ανάποδα και περιμένουν να φτάσουν στο μέλι. Μάταια περιμένεις! Άνοιξε άλλη ντενέκα και αυτή τη φορά, πρόσεχε.

Σαν κλασσικός άντρας, με τα απωθημένα μου και τα καταπιεσμένα μου συναισθήματα, λέω να τα συμμεριστώ με όσους ενδιαφέρονται.

1) Ναι, πολύ χαριτωμένα τα πυτζαμάκια σου με τα αρκουδάκια. Πού πήγαν τα σέξυ εσώρουχα και τα σι θρου νυχτικά που έβαζες τον πρώτο καιρό;

2) Τί είναι αυτές οι ριγέ κάλτσες, μέχρι το γόνατο, με τα ενσωματωμένα δαχτυλάκια; Να υποθέσω ότι βαρέθηκες πάλι να ξυριστείς;

3) Όχι, δεν γουστάρω να δούμε αγκαλίτσα τις κομπλεξάρες του Sex and the City. Ούτε τις Απελπισμένες Νοικοκυρές. Γιατί κατέβαζα τρεις μέρες το Lost; Για να μου τρώει δίσκο;

4) Αφού δεν πλέκεις/μαγειρεύεις/σκουπίζεις, γιατί δεν κάνεις κάτι χρήσιμο; Ναι, είμαι πιασμένος και θέλω μασάζ και όχι, δεν είμαι υποχρεωμένος να στο ανταποδώσω αμέσως μετά. ΧΑΛΑΡΩΣΑ και δεν θέλω να ξαναμπριζωθώ.

5) Τώρα δηλαδή που έκατσες μπροστά από την τηλεόραση, εγώ θα σταματήσω να βλέπω το Saw 4; Υπάρχει και το pause καλή μου! Τώρα ξεκουμπίσου μην αρχίσω να γελάω και λέω "Α, τί ωραία. έβαλε Καραγκιόζη το κανάλι!"

6) Ναι, θα παίξω άλλο ένα ματς στο Pro '08. Γιατί το αγόρασα το Xbox 360; Για να παίζω όποτε λείπεις; Δηλαδή ΠΟΤΕ; Κάτσε και πάρε το άλλο χειριστήριο ή κάνε τον φίλαθλο ή φτιάξε πίτσες και φέρε μπύρες αλλοιώς θα φωνάξω το Γιάννη, τον Νίκο και το Δημήτρη να το ξημερώσουμε.

7) Σβήσε το γαμημένο αρωματικό κερί. Αν θέλεις να καταλάβεις τί επίδραση έχει στη σεξουαλικότητά μου, κόλλα ένα ζευγάρι κάλτσες μου στη μύτη σου. Ναι, αυτές που φόραγα χτες στο mini soccer.

8) Πες μου ότι έφαγες το τελευταίο Nirvana...

9) Τί δουλειά έχει αυτό το ροζ πράμα πάνω στο κομοδίνο μου;

10) Δε με νοιάζει πού θα φάμε. Αλήθεια. Όχι, εσύ διάλεξε. Αλήθεια, εμένα δε με νοιάζει. Πες μου που να φάμε, γαμώτο. Εσύ είσαι η περίεργη! Καλά. Να φάμε στην πιτσαρία απέναντι. Όχι; Τί έλεγα τόση ώρα γαμώ το φελέκι μου;

11) Αυτό στο καλαθάκι σκουπιδιών, πες μου ότι είναι σακουλάκι από καινούργιο γλυκό που λέγεται "Οb" γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν είδα ένα περιτύλιγμα από ταμπόν εκεί μέσα...

12) Ο Χαν Σόλο, ο Τζεήσον Βόρχες, ο Ας από το Army of Darkness, ο Φρέντυ Κρούγκερ και ο Γκάνταλφ θα παραμείνουν στη βιβλιοθήκη. Όχι, δεν είναι κούκλες. Είναι ΜΟΝΤΕΛΑ ΣΕ ΚΛΙΜΑΚΑ! Ναι, ο Κεν της Μπάρμπι ΕΙΝΑΙ κούκλα. Μια μαλακία κούκλα για κοριτσάκια.

13) Εμ, από που ακούστηκε αυτο; Εγώ δεν έκλασα. Αυτή έκλασε; ενώ κοιμάται στην αγκαλιά μου με έκλασε; Δεν μπορεί. Οι γυναίκες δεν κλάνουν... Κλάνουν; Είναι δυνατόν;

14) Ναι, τί πρόβλημα έχεις; Αυτή είναι άλλη μια μπύρα.

15) ΟΚ, χαριτωμένο. Κλείστο τώρα. Αλήθεια. Κλείστο. Η Σελίν Ντιόν είναι απαίσια. Κλείστο σου είπα και βάλε Offspring ή κάτι που να μοιάζει με αληθινό τραγούδι που δεν τσιρίζουν.

16) Ναι, τα βυζιά της κοίταζα. Δεν σηκώθηκα να παίξω ταμπούρλο με αυτά. Γαμώτο μου, τί ήθελες και ήρθες στα Hooters;

17) Βάλε κάτω τη γαβάθα με το παγωτό σοκολάτα όταν είναι να με ρωτήσεις αν σου κάνει μεγάλο κώλο αυτό το τζιν, αλλοιώς θα πάρεις ειλικρινή απάντηση.

18) Το παράγγειλες; Φα'το!

19) Όταν μου σπάνε τ' αρχίδια στη δουλειά, δεν φταις εσύ. Αλήθεια. Όχι, δεν έχουν να κάνουν με τη σχέση μας τα νεύρα μου. ΣΚΑΣΕ! Μπορείς να μου κάνεις μασάζ ή να μου πάρεις μια πίπα. Οχι δε σε έχω μόνο γι' αυτό. Τα χαρτομάντηλα είναι στην τσάντα σου, εγώ ποτέ δεν χρειάστηκα. Πάρ' τα μόνη σου γιατί δεν μπορώ να σηκωθώ από τον καναπέ. Εκτός του ότι παίζει CSI και αυτή τη στιγμή είναι το μόνο που με χαλαρώνει, τ'αρχίδια μου είναι τόσο πρησμένα που δεν μπορώ να κουνήσω.

20) Ναι, είναι η δεύτερη τριλογία και τα επεισόδια είναι από 1 εώς 3. Η πρώτη τριλογία ήταν από 4 εώς 6. Όχι, δεν πρέπει να καταλάβεις αυτό για να καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι είναι απλά τέλειο. Ορίστε, μου την έσπασες. Εξαφανίσου. Δεν σου επιτρέπω να το δεις μαζί μου.

21) Πάρε αυτό το γαμημένο αρκουδάκι από το κρεββάτι μου. Βρωμάει λουλουδίλες και λακ.

22) ΚΛΕΙΝΕ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΠΟΡΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΝΙΟΥ! Θεε μου, δεν την είδα να χέζει, δεν την είδα να χέζει, δεν την είδα να χέζει, δεν την είδα να χέζει...

23) ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ! Όχι, δεν μπορείς να βουρτσίσεις τα δόντια σου όταν κάθομαι στη λεκάνη! Γαμώ την πουτάνα μου, μου 'φυγε!!!!!

24) Μόνος μου έχω να το κάνω από τα 19 μου. Το χέρι μου συνταξιοδοτήθηκε κι εσύ το αντικαθιστάς!

25) Όχι, δεν μπλογκάρω πολύ. Ούτε αρκετά. Εξαφανίσου από δίπλα μου ΤΩΡΑ! Να τα διαβάσεις ΜΕΤΑ! Δεν μπορώ να γράφω και να μου σπας τα νεύρα με ερωτήσεις. Μου χαλάς τον οίστρο και τη διάθεση. ΔΡΟΜΟ ΕΙΠΑ!

26) Όχι, δεν ψάχνομαι για γκόμενες από τι internet. Εϊσαι όμως μια καλή δικαιολογία για το γιατί θα έπρεπε να το κάνω.

27) Ναι, θα βγω με τα παιδιά. Όχι, δεν πρόκειται να γαμήσω άλλη γυναίκα στην μπάρα, ούτε στις τουαλέτες, ούτε στο αυτοκίνητο, ούτε σε ξενοδοχείο. Εδώ θα έρθω πάλι, αγάμητος και απ' ότι ξέρω έτσι θα παραμείνω μέχρι και την επόμενη φορά που θα πάω στο μπαράκι με τα παιδιά.

28) Η κολλητή σου μου την έπεσε. Ναι, αυτή που σου πλάσσαρε τον γκαρσόνι όταν είχατε βγει τα δυό σας για "ποτάκι". Ποιό από τα δύο χτυπιέσαι ότι "αποκλείεται"; Καλά. Αν σου φέρω σε 2-3 μέρες φωτογραφίες με τα χείλια της γύρω από το κάτω κεφάλι μου, δεν θα φταίω εγώ. Εσύ θα φταις που δεν με πίστεψες.

29) Ο Θανασάκης από την παρέα σου, καλά θα κάνει να κόψει τα SMS στις 12 το βράδυ. Πρώτον, πες του χαιρετίσματα από εμένα και να μην περιμένει πως με τέτοιες μαλακίες θα σε ρίξει γιατί πιο πιθανό είναι να φάει το ξύλο της αρκούδας χωρίς κανένα μα κανένα λόγο.
Δεύτερον, τα "είναι μόνο φίλος" δεν παίζουν σε 'μένα. Αφού δεν το καταλαβαίνεις, τότε να σου πω ότι στη ζωή μου έχω πηδήξει περισσότερες "φίλες" απ' ό,τι γκόμενες. Αν δεν στο έχουν πει "τα καλύτερα γκολ, μπαίνουν στα φιλικά παιχνίδια".

30) Σε θέλω περισσότερο ΕΠΕΙΔΗ καταπίνεις και δίνεις κώλο.

31) Δε με νοιάζουν οι πρώην σου! Όταν έρχομαι σπίτι σου δεν θέλω να βλέπω φωτογραφίες, δωράκια και λοιπά σουβενίρ τους. Άσε τις ψευτιές πως στα έδωσε "μια φίλη" σου. Βάλε τα στο πατάρι. Χέστηκα αν είναι το Παρελθόν σου! Να αφήσω κι εγώ στη βιβλιοθήκη τα στριγκάκια, τα σουτιέν, τις φωτογραφίες και όσα άλλα μου αφήσαν ενθύμιο οι δικές μου πρώην; Αν το ότι είμαστε μαζί τώρα δεν σου λέει κάτι, ίσως να σου πει το ότι δεν "είστε" πια μαζί! Θέλεις να λέμε το ίδιο και για εμάς;

Θα μπορούσα μέχρι του χρόνου να γράφω αυτά που θα ήθελα να πω... Δυστυχώς, βαριέμαι σφόδρα. Βέβαια, όλα θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από ένα: "Σκάσε και ρούφα".

Άντρες... τς, τς... μόνο το σεξ έχουν στο μυαλό τους. ΝΑΙ! Έτσι είναι. Ζωώδες, ικανοποιητικό, πολύ σεξ. Δεν το ξέρατε πριν κάνετε σχέση; Τότε τί θέλουν τα σέξυ εσώρουχα στη γκαρνταρόμπα σας; Λες και είστε ο Εισαγγελάτος που για πρώτη φορά ακούει πως υπάρχουν στοιχεία από πλακούντα στις γυναικείες κρέμες προσώπου. Αν δεν το ξέρατε, ξαναρωτάω, τότε γιατί φοράτε στρινγκ και λοιπά; Για να βγάζει σπυράκια ο κώλος σας από το τρίψιμο στο στρινκγ; Τί ρωτάω, ε;

Όχι, αλήθεια, δεν θέλω να καταλάβω τις γυναίκες. Τις δέχομαι αυτές και τον κόσμο τους όπως είναι. Απλά περιμένω την ίδια μεταχείριση. Αυτά. Τελεία.

Τί είδους Μπλόγιος είμαι;

Έκανα το τεστάκι. Ηλίθιο ήταν. Πιο ηλίθιο κι από τα βλήτα. Ιδού το αποτέλεσμα:



Να προσθέσω κι άλλη μια λέξη: Μαλάκας. Αγγλιστί ή αμερικανιστί Wanker. Να ξέρουμε και τί λέμε.
Τόση αυτογνωσία πια... Τί το ήθελα το τεστ; Επιφυλάσσομαι να φτιάξω ένα δικό μου μια των ημερών.

Οι ακτιβιστές του (b)Λόγκου

Κάποτε ήταν ένας (b)Λόγκος, ένας ιδανικός και ιδεαλιστικός τόπος στην Ουτοπία που χάριν συντομίας θα τον γράφω ως Μπλόγκο. Είμαι βλέπετε τεμπελάκος - έτσι με αποκαλούσε ένας καθηγητής μου - και βαριέμαι να πατάω το shift+9 για να βάζω τις παρενθέσεις.
Στον Μπλόγκο λοιπόν, ζούσαν οι ιδανικοί πολίτες, με ιδεώδη αγωνιστικά: Οι Μπλόγιοι. Εκ του (b)Λόγιοι. Τόσο ιδανικοί και δημοκράτες που όλος ο υπαρκτός, πέραν της Ουτοπίας κόσμος, τους θεωρούσε Θεούς και Δαίμονες. Ναι, ναι! Και τα δύο μαζί. Αναλόγως αν ήσουν μαζί τους ή με τους άλλους. Τους Βαρβάρους.

Οι Μπλόγιοι, τύρβαζαν με παρισσεία πολλή και περιαυτολογούσαν, διαφωνούσαν, συμμαχούσαν και ευδοκιμούσαν με τόσο διαφορετικό τρόπο από τον υπόλοιπο υπαρκτό κόσμο: Έγραφαν και κατέγραφαν. Δημοσίως και αδιακρίτως. Κάτι σαν τον Ευαγγελάτο ή τον Τριανταφυλλόπουλο, στο πιο εξιδανικευμένο. Χωρίς διάλλειμα για διαφημίσεις.

Μια αποφράδα μέρα όμως, ένας κακός Δράκος, ήρθε στην υπαρκτή Ελλάδα, την έξω από τον Μπλόγκο και κατέκαψε ζώα, πουλιά, ανθρώπους, δάση, ρουμάνια, λαγκάδια, σπίτια, αυτοκίνητα και λοιπά υλικά αγαθά και έμψυχα. Οι πολίτες του Μπλόγκου, ανέλαβαν δράση ως γνήσιοι ακτιβιστές. Έκαναν... και τί δεν έκαναν. Εξόρκισαν το Δράκο με μαζικές λιτανείες, κατακεραύνωσαν τους πολιτικούς με λόγια σκληρά, έσπειραν, φύτεψαν, άνοιξαν τον κρουνό της λογοδιάρροιας και έπνιξαν τα κακώς κείμενα επί χάρτου. Τόσο δραστικοί που μετά από μερικές εβδομάδες, ο Δράκος βαρέθηκε κι έφυγε. Δεν έβλεπε μπροστά του από τη νύστα. Είχε όμως αποτέλεσμα. Οι συμμορίες που φέραν το Δράκο, κρύφτηκαν πίσω από τα χαρτιά της γραφειοκρατείας τους για τα καλά. Δεν ξαναεμφανίστηκε ως σήμερα το όνομά τους. Ψέλλισαν ορισμένοι κακές λέξεις όπως "Ιώνια οδός" αλλά αποσωβήθησαν. Ευτυχώς! Τί θα κάναμε χωρίς τους Βαρβάρους;

Σήμερα, περήφανοι οι κάτοικοι του Μπλόγκου, στέκουν ορθοί στις επάλξεις. Περιμένουν τα θύματα από τις πλυμμήρες για να να ξεσηκωθούν ξανά και με ομπρέλλες ορθάνοιχτες και μαύρα τζάκετ να ξεχυθούν στους δρόμους φωνάζωντας! Περήφανοι που η φωτιά του Δράκου έσβησε τουλάχιστον δέκα ώρες πριν την προγραμματισμένη λήξη της. Περήφανοι που τα νομοσχέδια για αποχαρακτηρισμούς των καμμένων περιοχών πέρασαν στο 99% και όχι στο σύνολό τους. Περήφανοι που η υπαρκτή χώρα μας, περήφανα δεν υπέγραψε το σύμφωνο της Ε.Ε. για την άμεση αναδάσωση όλων των καμμένων περιοχών. Περήφανοι γιατί τις συγκεντρώσεις τους τις έδειξε η TV. Ναι μαμά, ήμουν κι εγώ εκεί! Θα το πω και στα εγγόνια σου. Περήφανοι που ο ακτιβισμός τους είναι δέκα καυστικές αράδες και τίποτα παραπάνω. Έπεα πτερόεντα!

- "Και ο Μπλόγκος είναι εδώ, ενωμένος δυνατός"
- "Μπλόγιοι ενωμένοι, ποτέ ξανά καμμένοι. Μπλόγιοι ενωμένοι, τώρα πλυμμηρισμένοι"
- "Του Μπλόγκου τα καμώματα, τα βλέπει η Χούντα και γελά"

Ποιά Χούντα, ε; Τί να απαντήσω... Μάλλον αυτή που ο ακτιβισμός άπό οθόνης ορμώμενος δεν μας αφήνει να δούμε. Λέγεται και "off screen κόσμος" ή εν συντομία "κόσμος" αυτό που περιβάλλει την οθόνη μας. Α, ναι, νάτος. Εδώ είναι. Και κρύβει Δράκους πολλούς,

Θα δράσω αποτελεσματικά. Τί σκατά ακτιβιστής είμαι. Πάω να φέρω τη μυγοσκοτώστρα. Να την έχω δίπλα στι Πισί μου βρε αδερφέ. Τεντώνομαι που τεντώνομαι για να πιάσει το ρημάδι το τηλεκοντρόλ. Μη σηκώνομαι κιόλας.

Αναμνήσεις από το μέλλον

Για πολλούς, γνωστούς λόγους, μου τα αφιερώνω.

Αν πιστέψεις στη ζωή, θα λυγίσουν οι Θεοί.

Σ' αγάπησα και σάπισα.

Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση και σαν ανατολή.

Τί με κοιτάς; Θα σου θυμίσω εγώ που μ' είδες. Εδώ κοντά σου χρόνια ασάλευτος να μένω. Ως να μου γίνεις μοίρα θάνατος και πέτρα.

Προσοχή στο γορίλλα.

Βάλε ταβερναρά κρασί.

Έχεις ένα χαμόγελο από μαργαριτάρια. Ψαράδες Σικελοί στο ταίριασαν να το φοράς. Ψάξε και βρες το πριν σε κλείσει η νύχτα σ' ένα υπόγειο βαθύτερο από τούτο.

Οξειδώθηκα μεσ' τη Νοτιά των ανθρώπων.

Άξιον εστί το απαξιώνειν άνθρωπο τε και πνεύμα αυτού. Δίκαιον εστί το αδικείν επί δικαίων.

Όπου κι αν βρίσκομαι δεν έχω πια ζωή.

Ενθύμιον μελλοντικών ημερών. Μόνο που πλέον, το μαξιλάρι στ' αυτιά είναι η ίδια η μουσική.

Περνά ο καιρός με επαναλήψεις και ο αντίλλαλος μεγαλώνει. Καλό μήνα.

Τί έμαθα από τις τσόντες για το σεξ...

1. Οι γυναίκες φορούν πάντα γόβες στιλέτο στο κρεβάτι.
2. Οι άνδρες ποτέ δεν είναι ανίκανοι.
3. 10'' φλερτ είναι αρκετά.
4. Αν ένας άγνωστος βρει μια γυμνή γυναίκα να 'χαϊδεύεται' μόνη της, αυτή δε θα ουρλιάξει τρομαγμένη. Αντίθετα, θα επιμείνει να της 'δώσει ένα χεράκι'.
5. Οι γυναίκες χαμογελούν πάντα με ικανοποίηση όταν οι άντρες τελειώνουν στο πρόσωπό τους.
6. Οι γυναίκες χαίρονται να γ@μιούνται με άσχημους μεσήλικους.
7. Οι γυναίκες πάντα μουγκρίζουν ανεξέλεγκτα όταν κάνουν τσιμπ@ύκια.
8. Η πράξη τελειώνει μόνο όταν ολοκληρώνει ο άνδρας. Το να τελειώσουν οι γυναίκες είναι προαιρετικό (και μάλλον αδιάφορο).
9. Με ένα τσιμπ@ύκι γλυτώνεις πάντα την κλήση για υπερβολική ταχύτητα.
10. Όλες οι γυναίκες ουρλιάζουν στο κρεβάτι.
11. Στη δεκαετία του 1970 κανείς δεν γ@μούσε χωρίς κάποιος στο βάθος να παίζει ανέμελος κιθάρα.
12. Καμία γυναίκα δεν έχει 'σιλικονάτα' βυζιά.
13. Είναιπολυ συνηθισμένο και διασκεδαστικό να χτυπάει επανειλημμένα ο άντρας τη μισοσηκωμένη π@ύτσα του στα κωλομέρια της γυναίκας.
14. Οι άντρες πάντα φωνάζουν 'Ω, ναι...Χ*νω!!'.
15. Οι γυναίκες πάντα χαμογελούν όταν τις 'παίρνουν' ταυτόχρονα από dbl (double).
16. Δεν υπάρχουν κινέζοι άντρες.
17. Αν συναντήσεις τυχαία κάποιον να γ@μάει την γκόμενά του στο δάσος, δεν θα έχει καμία αντίρρηση να πλησιάσεις και να της τον βάλεις στο στόμα.
18. Η καλύτερη ατάκα για να ρίξεις μια γυναίκα είναι 'Hi, είμαι ο Μήτσος.Τι λεςγ ια ένα γ@μήσι;'. Ή απλά, να τον βγάζεις έξω κι αυτές θα πιάσουν με ευχαρίστηση το υπονοούμενο.
19. Όταν 'παίρνεις' μια γυναίκα από πίσω, της αρέσει να τη χαστουκίζεις στον κώλο.
20. Οι νοσοκόμες πάντα παίρνουν π*πες στους ασθενείς. Λογικό, αφού είναι πάντα νέες, ξαναμένες και γυμνές μέσα από την άσπρη ρόμπα τους.
21. Οι άντρες πάντα τραβιούνται στο τέλος.
22. Όταν η γκόμενά σου σε πιάσει να γ@μάς την καλύτερή της φίλη, θα θυμώσει μόνο 2' και μετά θα συμμετάσχει ευχαρίστως.
23. Οι γυναίκες δεν έχουν ποτέ πονοκέφαλο.
24. Οι γυναίκες δεν έχουν ποτέ περίοδο.
25. Όταν η γυναίκα παίρνει π*πα, είναι σημαντικό να της επαναλαμβάνεις συνεχώς 'Ρούφα τον, μωρή!!'.
26. Οι γυναίκες είναι πάντα αποτριχωμένες. Εκτός κι αν νοικιάζεις από το ράφι με τα φετιχιστικά.
27. Όλες χαίρονται όταν χ*νεις στον κώλο της γυναίκας (ακόμη και αυτή).
28. Οι γυναίκες πάντα δείχνουν να εκπλήσσονται ευχάριστα όταν ανοίγουν το παντελόνι ενός άντρα και βρίσκουν μέσα μία π@ύτσα.
29. Οι άντρες δε χρειάζεται ποτέ να παρακαλέσουν για σεξ.
30. Κατά τη διάρκεια μιας π*πας, ο άντρας πιάνει με το ένα χέρι τη γονατιστή γυναίκα από τα μαλλιά, ενώ με το άλλο πιάνει περήφανα τη μέση του.

Με την ευγενική χορηγία (Clopy+paste) του Greek Fantasy.

Φίλιοι και άσπονδοι, προτείνω...

...βοώντας ως κύμβαλο, αλλαλάζων τα αυτονόητα:

Η επόμανη συγκέντρωση να γίνει ΜΕΣΑ στου "Μπαϊρακτάρη", στου "Θανάση" και στο DaCappo. Μην χάνετε το χρόνο σας έξω από τη Βουλή. Μόνο οι καθαρίστριες είναι μέσα και τα ΜΑΤ απ' έξω. Οι Βολευτές τρώνε και πίνουν αλλού.

Κλείστε τραπέζι, μια ωραία μεσημβρία και μια εσπέρα και κάτω από το Polo ή το "πουκάμισο το Θαλασσί" φορέστε μαύρα μπλουζάκια που γράφουν με κόκκινα γράμματα "Καίγομαι για αποχαρακτηρισμό". Πίσω στην πλάτη, από μία φώτο της επιλογής σας από έναν αδικοχαμένο, καμμένο συμπολίτη μας. Πάνω από τη φωτογραφία, πηχαία "Κοστίζω 10.000€". Τα πλήρη στοιχεία του από κάτω.

Σηκωθείτε, αποκαλύψτε τα μπλουζάκια. Περάστε από όσους Βολευτές αναγνωρίζετε και σφίγγωντας το χέρι τους, πείτε το όνομα αυτού που απεικονίζεται στην πλάτη σας. "Τάδε. Σας εύχομαι καλή όρεξη. Να είναι καλοψημένο." Γυρίστε την πλάτη για να δουν τη φωτογραφία. Φύγετε ήρεμα χωρίς άλλη κουβέντα. Χωρίς διαπληκτισμούς. Ειρηνικά, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Η Ανωνυμία των συγκεντρώσεων πρέπει πια να σπάσει. Η Ανωνυμία των νεκρών πρέπει να σκιστεί ηχηρά από τα ονόματά τους και τις ηλικίες τους. Δεν είμαστε απρόσωποι και πρόβατα. Έχουμε όλοι το όνομα όσων πέθαναν και πεθαίνουν από το κράτος. Κάποια μέρα που δεν το περιμένουμε θα έρθει η σειρά μας. Στο ράντζο ενός νοσοκομείου, στην πορεία για τα δικαιώματά μας, στην πλατεία από βιασμό, στα σχολεία από ναρκωτικά, στη φυλακή από χρέη, στη φτώχεια από σύνταξη, στη δουλειά από "απροσεξία" μας... Τουλάχιστον ας μάθουν ποιούς σκότωσαν χθες, προχθές, αντιπροχθές.

Έχουμε ζωή, έχουμε έργο, είμαστε άνθρωποι. Είμαστε Ο ΛΑΟΣ και ξεκινάμε να κυβερνάμε. Σκατά στα μούτρα και τα πιάτα αυτών που καπηλεύονται το όνομά μας.

Δεν χρειαζόμαστε πολλοί. Λίγοι. Ποιοί όμως; Εδώ σας θέλω. Ποιός θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το θηρίο και θα του σκάσει ένα φιλάκι στο μάγουλο; Ποιός δεν θα φοβηθεί το δάγκωμα;

Τα παλιά καλά χούγια, δύσκολα κόβονται

Από παλιά, με τον special friend μου Αβραάμ Ξένο καθώς και αργότερα με τον άλλο ελαφρώς ψυχοπαθή αυτιστικό <Δε λέω το όνομά του γιατί βαράει άσχημα>, ψάχναμε γαι το παραφυσικό, το μεταφυσικό, το εξωγήινο, το αλλόκοτο.
Κωλοβαρόντας την αυτή εβδομάδα, βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα όσο και γελοία sites. Σε ένα από αυτά γίνεται λόγος για τα "indigo children". Όχι, δεν είναι τα γνωστά μας "Γαλάζια παιδιά" του Κωστάκη και της Ντόρας. Είναι κάτι άλλα. Εξωγήινα. Ή καλύτερα "Αλλογήινα".

Οι Ξεχωριστές Δυνάμεις των Οtherkins
Όντας otherkin, συνειδητοποιεί κανείς ότι έχει ορισμένα ξεχωριστά ταλέντα, ανάλογα με το είδος του, τα οποία τον ξεχωρίζουν.

Δηλαδή; Παίζει μπάσκετ σαν το Γκάλη τρέχοντας με τα χέρια και σκάει τη μπάλα με τα γόνατα; Ή γίνεται μπάτσος και ΠΙΑΝΕΙ εγκληματίες;

Οι περισσότεροι otherkins τείνουν να έχουν υψηλότερο δείκτη IQ, χρησιμοποιούν περισσότερο μέρος του μυαλού τους απ' ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι, είναι πολύ ικανοί σε συγκεκριμένους τομείς και πολύ αδύναμοι σε άλλους ενώ έχουν βαθύ αίσθημα αντίληψης (ΕQ) και άσβεστη ανάγκη για μάθηση ολοένα και περισσότερων πραγμάτων.

Υψηλότερο δείκτη IQ από τί; Από τον πατέρα τους; Από τη μάνα τους; Από εμένα; Απαπαπαπα!
Ψρησιμοποιούν περισσότερο μέρος του μυαλού; Και πες πως το μετράς επιστημονικά (δύσκολο). Και; Η εκπαίδευση το κάνει και πάντα θα το κάνει αυτό.
Ικανότητες και αδυναμίες. Σώωωπα! Να και κάτι νέο. Δηλαδή όλοι αυτοί που σπουδάζουν φιλοσοφική και είναι σκράπες στα μαθηματικά έχουν πιθανότητα να είναι "Γαλάζιοι"; Ξέρεις για πόσους μιλάμε; Χιλιάδες ρεμαλοφοιτητές που τα ξύνουν και περιένουν να κάνει ΑΣΕΠ για να κάνουν μπάνιο.
Άσβεστη ανάγκη για μάθηση; Όλα τα παιδάκια το έχουν αυτό. Μόνο που για να τα ξεφορτωθούμε και να μην αποκτήσουμε αρχίδια σε μέγεθος τσουρεκιού, τα καθίζουμε στην τηλεόραση και τα αποβλακώνουμε.

Επίσης οι αισθήσεις τους είναι ιδιαίτερα και αλλόκοτα αυξημένες. Μπορεί να ακούνε φως ή να βλέπουν μυρωδιές. Ακούγεται παράξενο, αλλά έχει παρατηρηθεί σχεδόν καθολικά.

ΟΚ, στην Κρήτη λέμε "άκου μυρωδιά που την έχει ο παντέρμος ο βασιλικός". Παίζει να έχει κάποια βάση. Άρα οι Κρητικοί είμαστε "Γαλάζιοι". Μπα. Άτοπο. ΠΑΣΟΚ βγαίνει εδώ και πολλά χρόνια.

Ταυτόχρονα, λατρεύουν ή μισούν το φως του ήλιου βρίσκοντάς το είτε ιδιαίτερα ευεργετικό είτε εξοντωτικό. Οι ηλεκτρικοί ήχοι συσκευών γίνονται αντιληπτοί με το παραμικρό, όπως και τα πιο ελαφριά αρώματα.

Ιδιαίτερα αν την ώρα που ανοιγοκλείνουν τους διακόπτες, έχουν το στερεοφωνικό τέρμα και ακούγεται από τα ηχεία αυτό το "ΤΣΑΚ" στα 5εκ ντεσιμπέλ! Επίσης, αυτά τα παιδιά δεν μπαίνουν σε λεωφορεία, τρόλλεϋ, δημόσια ουρητήρια. Και η θεία μου η Ευτέρπη, δεν θα μπορούσε να μας λέει μαλακίες "Δεν έκλασα εγώ" παρουσία ενός ίντιγκο.

Επιπρόσθετα, πρέπει να τονίσουμε την εμπάθεια και την τηλεπάθεια που εμφανίζεται σαν ελαφρύς πονοκέφαλος καθώς και την ικανότητά τους να μπορούν αμέσως να αναγνωρίζουν αν κάποιος λέει ψέματα ή αλήθεια, όπως και το τι είδους άνθρωπος είναι ή ποιες είναι οι προθέσεις του.

Α, μάλιστα. Νέα δικαιολογία για τις αγαμήτου γκόμενες: "Μη, όχι απόψε. Είμαι ίντιγκο και έχω τηλεπάθεια".
Επίσης είναι ίντιγκο οι κοπέλες που ξαφνικά τους κάνει ο "έτσι" τους ένα γαμάτο, πνάκριβο δώρο και ρωτάνε "Με κεράτωσες;".
Ή όλη η Ελλάδα που αν τους πεις πως το επάγγελμά σου είναι ταρίφας, στρίβει τη μούρη της λες και έφαγε χίλια λεμονόφλουδα.

Ακόμα, δύνανται να μεταδώσουν μια σκέψη ή ένα συναίσθημα χωρίς να χρειαστεί να μιλήσουν.

Με έχετε δει όταν τσαντίζομαι; Όχι να με ακούσετε. Να με δείτε. Όχι, πείτε μου, με έχετε δει; Ε, με έχετε; ΜΕ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΡΕ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ;

Τέλος, οι otherkins βιώνουν βαθύτατα ένα χαρακτηριστικό αίσθημα αποξένωσης από τους υπολοίπους, σαν να βρίσκονται σε μια σαπουνόφουσκα, το οποίο εκδηλώνεται περιέργως μέσα από την τάση τους να προστατεύουν τους ανθρώπους, κάτι που οι ίδιοι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πολύ έντονα από τη μεριά τους.

Αυτισμός δε λέγεται αυτή η ψυχική διαταραχή της σαπουνόφουσκας; Πάντως εγώ δεν έχω βρεθεί στην σαπουνόφουσκα κανενός γαλάζιου τσόγλανου γιατί πάντα νοιώθω τον κώλο μου εκτεθειμένο και ακάλυπτο.

Γενικότητες δηλαδή σαν τα ζώδια, για μερικούς μαλακομπαμπάδες και μερικές μαλακομαμάδες που νομίζουν πως το αυτιστικό τους κουκουβαγιόπουλο είναι πιο όμορφο από τα άλλα.

Πουτάνα κενωνία με αδίκησες! Εγώ γιατί να μην είμαι "γαλάζιο παιδί" και να μπω στο Δημόσιο αλλά να έχω μονάχα δυο μεγάλα, φουσκωμένα "Γαλάζια αρχίδια" (blue balls) από την αγαμία; Γαμώ την ΝΔ μου, γαμώ!

Πυγή (ναι, με "υ" και βρείτε μόνοι σας τί σημαίνει): http://www.metafysiko.gr/textview.php?id=169

Caveat Emptor....

Αναγνώστες, προσοχή!
Δύο 18χρονες καλλονές πλησιάζουν τα αυτοκίνητα καθώς σταματούν στο φανάρι Κορίνθου και Γούναρη. Ενώ η μια σκουπίζει το παρμπρίζ με ένα πανί, η άλλη έρχεται στο παράθυρο και σε χαιρετά σκύβοντας ταυτόχρονα, με τα στήθη της σχεδόν να βγαίνουν έξω από την μπλούζα της. Αδύνατον να μην κοιτάξεις. Όταν τις ευχαριστήσεις και προσφέρεις φιλοδώρημα, αρνούνται και σε παρακαλάνε να τις πας μέχρι την Πλατεία Αγίας Σοφίας με το αυτοκίνητό σου. Συμφωνείς και τους λες να καθίσουν πίσω. Καθ' οδόν αρχίζουν να κάνουν σεξ μεταξύ τους στο πίσω κάθισμα! Έπειτα μία από αυτές σου κάνει στοματικό έρωτα ενώ η άλλη σου κλέβει το πορτοφόλι.

Με λήστεψαν την περασμένη Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή. Σάββατο και Κυριακή δεν τις βρήκα.

Πάρνηθα και λοιπές πληγές...

Θαυμάστε αποτελέσματα...

Θα ανεβάσω ό,τι άλλο βρω σχετικό με τις νέες πυρκαγιές....

Αρθρα 24 και 117 του Συντάγματος

'Αρθρο 24 - (Προστασία του περιβάλλοντος)
**1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέω- ση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Oικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.
**2. H χωροταξική αναδιάρθρωση της Xώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Kράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.
Oι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης. Η σύνταξη εθνικού κτηματολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους.
3. Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει.
4. Nόμος μπορεί να προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιοκτητών περιοχής που χαρακτηρίζεται ως οικιστική στην αξιοποίηση και γενική διαρρύθμισή της σύμφωνα με εγκεκριμένο σχέδιο, με αντιπαροχή ακινήτων ίσης αξίας ή τμημάτων ιδιοκτησίας κατά όροφο, από τους χώρους που καθορίζονται τελικά ως οικοδομήσιμοι ή από κτίρια της περιοχής αυτής.
5. Oι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν. Oι ελεύθερες εκτάσεις, που προκύπτουν από την αναμόρφωση, διατίθενται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή εκποιούνται για να καλυφθούν οι δαπάνες της πολεοδομικής αναμόρφωσης, όπως νόμος ορίζει.
6. Tα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Kράτος. Nόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών.


Ερμηνευτική δήλωση: Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά.

'Αρθρο 117 - (Αγροτική ιδιοκτησία, δάση, απαλλοτριώσεις, οικιστικές περιοχές)
1. Oι νόμοι που εκδόθηκαν έως την 21.4.1967 κατ' εφαρμογήν του άρθρου 104 του Συντάγματος της 1ης Iανουαρίου 1952, θεωρούνται ότι δεν είναι αντίθετοι προς το παρόν Σύνταγμα και διατηρούνται σε ισχύ.
2. Eπιτρέπεται, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 17, η νομοθετική ρύθμιση και διάλυση αγροληψιών και άλλων εδαφικών βαρών που υφίστανται ακόμη, η εξαγορά από εμφυτευτές της ψιλής κυριότητας εμφυτευτικών κτημάτων, καθώς και η κατάργηση και ρύθμιση ιδιόρρυθμων εμπράγματων σχέσεων.
3. Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.
4. H αναγκαστική απαλλοτρίωση δασών ή δασικών εκτάσεων που ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου επιτρέπεται μόνο υπέρ του Δημοσίου σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 17, για λόγους δημόσιας ωφέλειας? διατηρείται πάντως η μορφή τους αμετάβλητη ως δασική.
5. Oι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις που κηρύχθηκαν ή που θα κηρυχθούν εωσότου οι κείμενοι νόμοι για τις αναγκαστικές απαλλοτριώσεις προσαρμοστούν στις διατάξεις του Συντάγματος διέπονται από τις διατάξεις που ισχύουν κατά το χρόνο που κηρύσσονται.
6. Oι παράγραφοι 3 και 5 του άρθρου 24 εφαρμόζονται στις οικιστικές περιοχές που αναγνωρίζονται ή αναμορφώνονται αφότου ισχύσουν οι νόμοι που προβλέπονται στις παραγράφους αυτές.
**7. Η ισχύς της αναθεωρημένης διάταξης του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 4 του άρθρου 17 αρχίζει με τη θέση σε ισχύ του σχετικού εκτελεστικού νόμου και πάντως από 1.1.2002.

Έτσι...

Γιατί τις περισσότερες (αν όχι όλες) τις φορές, η σταύρωση δεν έχει ανάσταση.
Γιατί οι βίλλες έμειναν στο μεγαλύτερο μέρος τους ανέγγιχτες.
Γιατί τα μοναστήρια στα δάση, έχουν μεγαλύτερη αξία από τις οικίες των κοινών θνητών.
Γιατί οι πολιτικοί κάνουν τα μπάνια τους και δηλώσεις από άλλο πλανήτη.
Γιατί η απαξίωση των θεσμών είναι πολύ της μόδας.
Γιατί πολλοί δημοσιογράφοι, πραγματικά έζησαν και βίωσαν τον ανθρώπινο πόνο.
Γιατί ο άνθρωπος έχει τιμή, η οποία ορίζεται στις δέκα χιλιάδες ευρώ.
Γιατί ξαφνικά βρέθηκε να υπάρχει ένας μεγάλος, αόρατος εχθρός στον οποίο απέναντί είμαστε συντεταγμένοι, ταγοί στο κράτος. Συσπειρωμένοι, για να αντιμετωπίσουμε την απειλή που θα αποκτήσει πρόσωπο και θα βαφτιστεί τρομοκρατία.
Γιατί μας δουλεύουν και τα χάφτουμε.
Γιατί πάντα το λέγαμε πως αν γίνει πόλεμος μέσα σε αυγουστιάτικο Σαββατοκύριακο, θα χάσουμε αμαχητί. Και φυσικά, δεν κάνουμε κάτι προς αποφυγήν του πεπρωμένου.
Γιατί ο κόσμος μας είναι η θέαση του δράματος των άλλων.
Γιατί χάσμε το δάσος, ψάχνωντας το δρόμο που ήταν κλεισμένος από αυθαίρετα οικοδομήματα.
Γιατί ο πρωθυπουργός βγήκε στο γυαλί σα ρομποτάκι, κενός συναισθήματος, να στηλιτεύσει αυτά που το επιτελείο του δρομολόγησε με την προκύρηξη εκλογών, παραλύωντας το κράτος. Λες και δεν ήξεραν τί σημαίνει δημόσιος υπάλληλος εν όψει εκλογών.
Γιατί το χειμώνα θα πλημμυρίσουμε και θα αναρωτιόμαστε το γιατί.
Γιατί είμαστε όλοι μας οι νεκροί που κάηκαν στα δάση και δεν το ξέρουμε όταν κλείνουμε το δρόμο για να κάνουμε χάζι τις φλόγες.
Γιατί πονάω και αγωνιώ και δεν μου λέει κανείς πώς μπορώ να βοηθήσω.
Γιατί δεν θέλω να πονέσω ξανά.
Γιατί μπήκαν φωτιές στα δάση και εμείς "γελούσαμε σαν τα παιδιά, την πρώτη μέρα"
Γιατί δεν σβήσαν οι φωτιές στα δάση.
Γιτί απαιτώ, αυτή η σταύρωση να έχει ανάσταση.

Διαφημιστικό

Είχε πλάκα και το αντέγραψα.

Εμπνευσμένος ο ποιητής.

Εμετικά παράξενος ο κόσμος μας ετούτος

Υπό την επήρρεια βαρειάς δόσης εργασίας, γράφω το κειμενάκι ετούτο. Αντιπαρέρχομαι τα συναισθήματα φυγής, απόδρασης και αποδήμησης και τις ανοδικές διαθέσεις του περιεχόμενου του στομάχου μου όταν ακούω ή βλέπω το αφεντικό και γράφω. Χωρίς όμως σκοπό να πω κάτι ή για κάτι.

Είμαι διαφορετικός από τους άλλους; Ναι. Όλοι είμαστε διαφορετικοί. άλλοι κλαίνε με το δάσος και άλλοι με τα ζωάκια που κάηκαν. Άλλος θρηνεί το σπίτι του, τους κόπους του. Εγώ δεν κλαίω. Μπορώ να πω πως βαρέθηκα να τα ακούω. Ρουτίνιασα. Αυτή η καθημερινή ενασχόληση όλων με διακοπές, πυρκαγιές, σεισμούς. εκλογές και λοιπές καταστροφές έγινε στίγμα στην πρωινή μου λιακάδα.

Αυτά και κάτι μικροτσούτσουνοι, κομπλεξικοί, αγάμητοι, ανοργασμικοί λακέδες του περίγυρού μου. Εγώ φταίω ρε μάστορα που γεννήθηκες καρμίρης;

Γκρίνια πρωινή. Μας βάζουν ερκοντίσιον στο γραφείο και το τρυπάνι μου θυμίζει τη γλυκιά φωνούλα του αφεντικού. Μας βάζουν ερκοντίσιον σε ένα γραφείο ημιορόφου με παράθυρο 0,50Χ1,50 σε κλειστό ακάλυπτο. Περάσαμε ένα καλοκαίρι μέσα σε ένα γραφείο χωρίς ερκοντίσιον και τέσσερεις υπολογιστές να δουλεύουν. Ψήναμε κουλουράκια στα γραφεία επάνω. Μέση θερμοκρασία οι 35 βαθμοί. Μέση ανεκτικότητα υπό του μηδενός.

Θα μου πεις: "Κι αν ήσουν οικοδόμος ρε μεγάλε;" Έλα που δεν είμαι. Ζω σε ένα δικό μου κόσμο και επάγγελμα. Δε συγκρίνω. Γκρινιάζω. Υπάρχουν και χειρότερα, δε λέω. Είναι όμως αλλού και το αλλού δε βλέπει το δικό μου. Δεν υπάρχει συλλογική συνείδηση απ' όσο ξέρω. Άρα μουρμουρίζω τα δικά μου σε ενεστώτα, πρώτο πρόσωπο. Εξάλλου, ούτε τρόλλεϊ είμαι. Τί να κάνω; Να βάλω τα δάχτυλα στη μπρίζα, φορτωμένος με γριές, χοντρούς και κλανιάρηδες για να το καταλάβω τί τραβάει;

Σκατά. Ωραία λέξη. Σου γεμίζει το στόμα. Το πρόβλημα έρχεται όταν σου γεμίζει τη ζωή.

Να δω τί θα πρωτοκάνω όταν έρθει η μέρα του Αγίου Πούτσου.

Το χειμώνα να δω πως θα κρατήσω τον Κουστώ έξω από το σπίτι. Θα μου κατσικωθεί ο μαλάκας για υποβρύχια γυρίσματα. Βλέπεις έχει ολίγη υγρασία.

Πέρασε κι ο δεκαπενταύγουστος. Ημέρα θρησκευτικής ευλάβιας. ΟΛΟΙ ξεχύθηκαν στις εκκλησιές και τα μοναστήρια, αυξάνωντας τα εισοδήματα των πιστέμπορων. Και μετά, κοψίδια. Και καθ' όλη τη διάρκεια. παστωμένοι σα σαρδέλλες έψαλλαν τον ύμνο της Παναγίας της γαμωσταυρούσας.

Γέμισαν οι παραλίες εσωτερικό τουρισμό με ταπεράκια, ρακέτες και σαγιονάρες. Όλα υπό τον ρυθμικό ήχο "πατς - πατς". Τα χειλάκια, τα ρακετάκια, τα πασουμάκια όλα "πατς - πατς". Το κίνημα του Έλλην πατς-ά.

Αν ποτέ γίνει πόλεμος δεκαπενταύγουστο, καλύτερα να κάνουμε μπάνιο γιατί θα μας γαμήσουν.

Δεν θέλω άλλο να βλέπω τηλεόραση γεμάτη πολιτικούς και πολιτικάντηδες. Θέλω να βλέπω τηλεόραση γεμάτη Στρουμφάκια. Αυτά τουλάχιστον είναι περήφανα για τις πούτσες μπλε που έχουν.

Είμαστε κοντά έντεκα εκατομμύρια. Σε μια χώρα με χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής. Εκατοντάδες νησιά. Κι όμως, στοιβαζόμαστε όλοι σε πολύ συγκεκριμένες. Σαν τους θαλάσσιους ελέφαντες σε περίοδο αναπαραγωγής. Φώκιες, το κουβαδάκι σας και σ' άλλη παραλία.

Ψωλάρω, άρα υπάρχω. Το ψώλινγκ είναι μια μορφή φιλοσοφικής επαγρύπνησης. Βλέπε Ηράκλειτο, Πυθαγόρα και άλλους αρχαίους. Οι δουλάρες στα χωράφια και αυτοί παίζαν τη μούσα τους. Μήπως έχετε άλλη άποχη; Ε, τότε να πάτε να γαμηθείτε. Ρητορική ερώτηση ήταν.

"Καλημέρα σας, τηλεφωνώ εκ μέρους της εταιρείας δημοσκοπήσεων Tapairnoumehondra και θα ήθελα να σας κάνω κάποιες ερωτήσεις. Έχετε πέντε λεπτά;"
"ΔΓ/ΔΑ"
"Ορίστε;"
"ΔΓ/ΔΑ, καλή μου. Τί δεν κατάλαβες; όπου ερώτηση, βάλε απάντηση ΔΓ/ΔΑ"
"Δηλαδή σε όλες τις ερωτήσεις που πρόκειτε να σας κάνω, θα απαντήσετε Δε Γνωρίζω / Δεν απαντώ;"
"Όχι."
"Τότε;"
"Δε Γαμιέστε / Δεν Απαντώ. Κοίτα, μην το πάρεις προσωπικά. Οι απόψεις μου δεν μπαίνουν στο ερωτηματολόγιό σου οπότε, άστο καλύτερα."
"Μάλιστα..."
"Καλή σου μέρα. Σε αφήνω γιατί έχω το μουσακά στο κρεββάτι και το μωρό στο φούρνο. Φιλάκια σου."

Φιλάκια μου, με αγαπώ κι ας φτύνω.

Ξημερώνει και βραδυάζει...

Πάντα ένοχος και απών στην καταδίκη. Επιφανής ήρωας στις χαμένες φαντασιώσεις και απρόσωπο μέρος του συνόλου, νοσταλγώντας την προσωπική δόξα και τις δάφνες που με στεφάνωνες. Ματαιότητα και ματαιοδοξία η προσμονή και τα βήματα προς την απουσία σου. Αφήνιασα με τα εγωιστικά παιχνίδια της κρήνης με το κεφάλι λιονταριού που με έκανε να νομίζω ότι κοιτάω καθρέφτη. Ήπια από το νερό της και λούστηκα με αυτό μα τα νύχια και η λεοντή δεν φύτρωσαν ποτέ. Κι εσύ περίμενες σα μητέρα κι ερωμένη.
Απολογούμαι; Όχι. Συνοψίζω. Ανακεφαλαιώνω μια ζωή που θα λήξει μακρυά από την καρδιά της. Στη χάρισα και την κράτησες. Εγώ κράτησα τη δική σου. Θέλω να την πάρεις πίσω και να ζήσεις με δύο. Δική μου πια δεν έχω. Τα πνιγμένα δάκρυα θα κλείσουν για πάντα το κενό.
Πως θα ζήσουμε έτσι; Πως θα πεθάνουμε μαζί μια νύχτα κάτω από το φεγγάρι, με τον Μπετόβεν να υμνεί το σεληνόφως; Τον Μπαχ να καλοσορίζει τη βροχή με ένα μινόρε αντάτζιο; Με τους στίχους που αγαπήσαμε να βγαίνουν υγροί από τα χείλη που μόλις φιλήθηκαν; Τα σώματά μας να αχνίζουν τον έρωτα στην τελευταία τους πράξη;
Όλο ερωτήσεις. Πως είσαι και τί κάνεις; Απλές κουβέντες που κρύβουν τις πραγματικές. Μάσκες στην όψη που έχω καιρό να δω στον πρωινό μου ξύπνιο. Το παραπέτασμα με έκρυψε πια ολόκληρο και περιμένω μια φωτιά να κάψει όλο το σπίτι.
Δε ζητώ τη λύτρωση μα ο έρωτας και η αγάπη - πόσο θα ήθελα να σου χαΐδευα μαζί τους το πρόσωπο και τα βαθειά σου μάτια.
Κάποιος ρώτησε: Τί ποιό ρομαντικό από το να πεθάνεις στο φως του φεγγαριού; Και ποτέ δεν του απάντησα, πως είναι ευχή και ευλογία ποτέ να μην πεθάνεις μόνος.
Έρχεται το πρωινό. Άλλο ένα βήμα και η ζωή απλώνει το χέρι της στη ζητιανιά δυσεξαργύρωτης ελπίδας.
Τόσο πολύ, τόσο βαθειά σε αγαπώ που η θάλασσα πλυμμιρίζει δελφίνια στο κάθε μου κοίταγμα. Μια μέρα θα πάω μαζί τους για να σε βρω.

Η ζωή κυλάει...

...σαν το ρυάκι. Πάντα εμπρός. Το κακό και οδυνηρό του πράγματος, είναι πως νύχτες σαν κι αυτή, καταριέμαι τη μοίρα μου, επειδή δε γεννήθηκα σολωμός.

Το παιδί με το ποδήλατο

Η άμμος στην κλεψύδρα, τραβάει μαζί της κάτω
κόκκους μιας απροσδιόριστης, νοσταλγικής διάθεσης. Σαν τη θύμηση του παιδικού καιρού που μια γεύση, μια γλυκιά μητρική οσμή,
ένα παχνίδι
ξυπνάει μέσα σου κι ένα παιδί κάνει βόλτες στο πρώτο του ποδήλατο ή παίζει με παλιούς χαμένους στην άμμο φίλους.
Μα ο άνεμος στροβιλίζει και οι αναμνήσεις σαν κόκκοι στα μάτια και στα χέρια, σε στραβώνουν και ξεφεύγουν.
Κι ένα δάκρυ κυλάει από την κόγχη του ματιού,
φόρος τιμής στους καιρούς και τα χρόνια των αναμνήσεων ή ίσως
από τον πόνο της απώλειας και της οσμής που
το τσιγάρο, πακέτο το πακέτο έδιωξε. Στο παζάρι με τον πάγκο
που οι μνήμες μαζί μετα παλιά σκουριασμένα λυχνάρια δεν θα ξαναφωτίσουν το δωμάτιο, ένας ζητιάνος με τα μάτια κλειστά,
κοιτώντας μέσα του το παιδί που γελάει, αμίλητος, απλώνει το φιμωμένο με γάζες χέρι και σου φωνάζει αυτό που δεν μπορεί ποτέ
σε λόγια να ακουστεί.

Όχι, δεν είσαι κομμουνιστοαναρχικός

Δεν κάνεις αντάρτικο αν χρησιμοποιείς Linux.
Δεν είσαι αντικαθεστωτικός αν έβαλες τα μοζιλοφαϊερφοξοειδή browsers.
Δεν πας κόντρα στο κατεστημένο αν φτιάχνεις εφαρμογές σε .php και όχι σε .asp
Δεν θα βγάλεις γκόμενα με τον Tux
Δεν θα κλάσεις τ' αρχίδια του Μπάλμερ (ενημέρωση: εδώ και χρόνια ο Γκέητς δεν ηγείται της Microsoft - ξεκολλήστε ανενημέρωτοι) αν έχεις την τελευταία έκδοση Ubuntu ή Kubuntu
Δεν θα κερδίσεις λεφτά αν βάλεις "ελεύθερο λογισμικό". Σπασμένα εξάλλου δεν τα έχεις τα Windows ρε βλάκα;
Δεν ξέρεις να απαντήσεις στην ερώτηση "πόσο κοστίζει το Red Hat Enterprise;"
Δεν είσαι ο αντιστασιακός, κομμουνιστοαναρχικός που θα κάνει τη διαφορά ρε ζώο.
Μάζα είσαι. Απλά ή άλλη μισή μάζα.

Άντε τώρα να χάσεις το χρόνο σου κομπαϊλάροντας κανένα κέρνελ, και στήσε από πάνω ντέσκτοπ με σούπερ γουάου εφέ που γαμάνε τα βίστα.

Στο μεταξύ, πάρε τηλέφωνο και την πιτσαρία να σου φέρει φαΐ μέχρι να τελειώσεις. Πάρε και αυτή την καινούργια την μαύρη σόδα, τη ζήρο. Είναι κόντρα στο κατεστημένο κι αυτή. Θύμα θα είσαι πάντα. Γιατί να μην το χαρείς;

Αφιερωμένο στον Ζ43ko...

Επειδή αυτοί μου μένουν, κουβαλάνε αυτούς που φεύγουν, πρέπει να υπάρχουν στύλοι για να κρατιέσαι. Δυνατές κολώνες με γερά θεμέλια που να βαζεις τα χέρια σου να ξαποστάσεις από το τόσο βάρος και να μη λυγάνε, να μη γέρνουν. Αναπάντεχα να μη βρεθείς καταγής, ξαπλωμένος, ανήμπορος να σηκωθείς.

Στασίδια που να σε προσκαλλούν σαν τη θωριά τους να σου λένε "Επάνω μου μπορείς να βασταχτείς". Και τυχερός να είσαι, σε κάθε βήμα να σε προσμένει κι ένα. Να μη σ' αφήνουν να γυρίσεις πίσω ούτε με το βλέμμα για να μετρήσεις το δρόμο που έκανες. Να ξανοίγεις το δρόμο σου με το βλέμμα πάντα ομπρός. Και να θέλεις να ξεκινήσεις πιο ξεκούραστος, πιο ανάλαφρος από πριν.

Και να πατάς γερά, με την πατούσα σου να τραντάζει τη γης συθέμελα. Να σείονται στα έγκατά της όσοι ξεκουράζονται και να γνωρίζουν από την περπατησιά την υπόστασή σου. Να λένε μεταξύ τους "Ξεκίνησε πάλι ο Γίγαντας" και να τρομάζουν στη σκέψη πως κάποτε θα τους σιμώσεις. Βήμα με το βήμα και πιό κοντά τους. Να λένε "Την ευκή μας χίλια χρόνια να ζήσει".

Να ξεκινάς και να σταματάς και πάντα στο δρόμο σου να είσαι. Μπροστά πάντα για να φτάσεις. Όσοι στις πλάτες σου ξαποσταίνουν να αναριγούν και να σου λένε "Την ευκή μας να 'χεις και χίλια χρόνια να ζήσεις". Να βλέπουν και να ζούν μαζί σου όσα δεν είδαν και δεν έζησαν. Να γεύονται τη γεύση και να οσμίζονται την οσμή σου. Μα εσύ πάντα να είσαι ευλογημένος και να ξέρεις παραπάνω οπό αυτούς. Να αφουγκράζεσαι και να οσφραίνεσαι, να κοιτάς και να αγγίζεις, να γεύεσαι και να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο πέρα από τα όσα σε βάζουν να δεις. Να είσαι και να ζεις τον κόσμο για εσένα.

Κι εσύ να θέλεις τα χίλια κι άλλα χίλια χρόνια να ζήσεις για να ρουφήξεις μέσα σου τον κόσμο όλο και να τον διαβείς με τα Γιγαντίσια σου βήματα. Να θές να γίνεις δυνατός και σε χίλια χρόνια, μια σου δρασκελιά πια, όλος ο κόσμος να μη σου φτάνει.

Καλοτάξιδοι πάντα όσοι φεύγουν. Μα καλοτάξιδοι κι αυτοί που μένουν. Κάποτε όλοι μας, μακάριοι θα ήμασταν, αν γινόμασταν το βάρος στις πλάτες αυτών που θα αφήσουμε πίσω μας. Μα πιο μακάριος αυτός που στο τελευταίο του βήμα έχει γίνει τόσο παντοδύναμος που αμοναχός του, δεν σηκώνει την πλάση όλη μα πάνω απ' όλα σηκώνει το εδικό του βάρος. Και γίνεται πούπουλο στις πλάτες του οπίσω του και Άγιος και Πυξίδα και Λυχνάρι να μακρένει το δρόμο.

Καλό σου δρόμο αδέρφι.

Ένα στασίδι στο διάβα σου.

Ωδή στο Θεόδωρο Στοπαντελόνι

Το παρακάτω επίδοξο άσμα είναι βασισμένο στη γνωστή μελωδία του Μιχάλη Σουγιούλ (ξέρετε, αυτού από το παλιό σηματάκι με τη φλογέρα της ΕΡΤ, Άστα τα μαλλάκια σου, Ζεχρά κλπ.). Ας με συγχωρήσει αυτός και ο Τζαβέλλας ο Γιώργος που του άλλαξα τσοι στίχοι αλλά δεν γινόταν αλλοιώς. Με τρέλλανε το πλί μου να το μεταδώσω...

Αν θίγεστε εύκολα και κυρίως αν είστε ανήλικοι ΜΗΝ το δαβάσετε. Ξου! Αλλάξτε ιστοσελίδα. Το γάλα σας και Στρουμφάκια.

(κούρδισμα...)

Μια ψωλή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε,
Τί θα καταλάβουμε, πώς θα καταντήσουμε
Τί θα καταλάβουμε όταν καταλήξουμε

Μεσ' την καύλα του ντουνιά πήδηξε πολλά μουνιά
Πήδηξε πολλά μουνιά, τρεις χιλάδες δέκα εννιά
πήδα όλο τον ντουνιά

Για να ζεις σαν άνθρωπος, κοίτα, παρατήρησε

της ψωλής σου το χαβά άκου και μαρτύρησε

αν ψωφήσει το πουλί, κλάφτο που δε σφύριξε

(επωδός)

Στις παπάρες μου έγραψα όλο το κατάστιχο

και γαμώ τις γκόμενες με ή δίχως λάστιχο
και γλεντώ την πούτσα μου, της βγάζω και τετράστιχο

(επωδός)

Την ψωλή σου γλέντησε, πριν να ρθούν γεράματα
και να θές να σηκωθεί με χάπια και με τάματα
μα να μη σηκώνεται, να 'σαι για τα κλάμματα

(επωδός)

Με τσοι 'γείες μας...

Ιούνης... Μας περιμένουν οι χαρές της τάβλας σας... (κ=τ)

Εν μέσω πυροβολισμών από διευθυντές αστυνομικών τμημάτων σε νεαρούς, νεαρές που αυνανίζονται με υπόκρουση τον εθνικό ύμνο, νεφών κοκαΐνης και χασίς στηΡώμη, διαμαρτυριών στο διαδίκτυο για την Αμαλία (ελαφρύ το χώμα σου κοπέλα μου) και της εβδομαδιαίας κτηνοβασίας του μπαρμπα-Μήτσου στη Ματούλα, την γίδα του, μπήκε κι ο Ιούνης.

Καλώς τον.

Διοργανώνεται έρανος για την συγκέντρωση χρημάτων από τον Λιβανικό στρατό, με σκοπό την αγορά αναβαθμισμένων βομβών προς οριστική ανακούφιση των τραυματιών στον καταυλισμό αμάχων του Ναχρ αλ Μπάρεντ.
Τηλεμαραθώνιος (θα τρέχουν από κανάλι σε κανάλι) διοργανώνεται από τον Ψιψινάκη για να αγοράσει καινούργιο βρακί (ένα τό 'χε κι αυτό ξέχασε που το έβγαλε τελευταία) στην ξανθιά Τζούλια πως-τη-λένε.
Η ψωλή βρήκε νέο χαβά και τον τραγουδάει κάθε βράδυ με αποτέλεσμα να έχω τρελλές αϋπνίες.
Το παιδάκι που έφτιαχνε γνωστούς άγνωστους από σκατά, διαμαρτύρεται γιατί δεν έχει αρκετή πρώτη ύλη για να φτιάξει και μπάτσους περιφρούρησης.
Ο διάολος βγήκε στην Πάνια και είπε το "Μαύρος, μαύρος, φουκαράς και γαύρος" ζηλεύοντας την δόξα της Τσίλα αλλά δεν είχε την ίδια απήχηση γιατί είχε μικρά βυζιά.
Η Μύκονος γέμισε πάλι αλλά οι γκέι δεν βγαίνουν έξω λόγω βροχής. Χαλάει την κόμμωση, ξεβάφει το μπρονζέ κορμί και τρέχει η μάσκαρα.

Ξημερώνει άλλη μια μέρα στον υπέροχο τούτο κόσμο και κατά τις στατιστικές, όσοι θα στηθούν έξω από το Γερμανό για κινητό, τόσα παιδιά θα πεθάνουν από ασιτία τις πρώτες τρείς ώρες της ημέρας.

Πουτάνες στα κρεββάτια σας! Εφορία.

Μεγειά και τον Νέο μας Κ.Ο.Κ. . Αλήθεια, πόσο πάει το ξύσιμο της μύτης στο φανάρι για τον οδηγό και πόσο για τον συνοδηγό; Μπερδεύτηκα.

Καπνίζω άρα κάηκα

Νέα μαζική υστερία: Απαγόρευση του καπνίσματος στις παραλίες.

Καρδιολόγοι και λοιποί κρατικοδίαιτοι θέλουν να απαγορευτεί δια νόμου το κάπνισμα στις παραλίες. Εν μέσω αλλαλαγμών για το κακό που χρόνια ξέρουμε πως κάνει το τσιγάρο, χωρίς να αποσαφηνίζουν γιατί συγκεκριμένα στις παραλίες. Θυμίζει των χουντικό νόμο που επέβαλλε την τοποθέτηση ζωνών ασφαλείας από την εισαγωγική του κουνιάδου του Παπαδόπουλου.

Μήπως χαλάει το ίματζ της σούπερ παραντάις η φουμαίρνουσα μικροαστική τάξη; Το πούρο με νεύρο δεν το χαλάει;

Προφανώς όχι.

Επίσης, έχει υποπέσει στην αντίληψή μου ότι οι καπνίζοντες είναι κάτι χαμερπείς τύποι, ξεδοντιάρηδες, κτηνοβάτες στην πλειοψηφία τους που δεν έχουν δικαιώματα επειδή είναι οι έμμεσοι δολοφόνοι της καρέτα-καρέτα και της μονάχους μονάχους. Ναι.

Πάνε κρυφά τα βράδυα που τα ζωάκια κοιμούνται και τους φυσάνε ένα πακέτο εικοσιπεντάρι στη μύτη για να τα καρκινιάσουνε τα προστατευόμενα.

Άσε που μαθαίνουν το κάπνισμα και σε γατάκια οι αθεόφοβοι. Σατανάδες, σαρδανάπαλοι, αντίχριστοι, εξακόσια εξήντα έξι, ου, ου, ου.

Λες και δεν βλέπουμε πως είναι φορομπηχτικό το μέτρο, να κόψουν κανένα προστιμάκι από εδώ κι εκεί και να μαζέψουν φράγκα για τον κορβανά. Να βγάλουμε και οι ερευνητές τα έξοδά τους με κάποιο προγραμματάκι που θα μελετά τις επιπτώσεις του καπνού του τσιγάρου στην μεσογειακή αχιβάδα. Τέταρτο ΚΠΣ έπεται...

Ρε, πάμε καλά; Αφού είναι κακό το τσιγάρο και το ξέρουμε γιατί δεν κάνουμε παράνομες τις καπνοβιομηχανίες;

Βλέπε "δεν συμφέρει η πρόληψη του καρκίνου τις φαρμακοβιομηχανίες που εμπορεύονται ψήγματα ελπίδας γι' αυτό χαλάμε φράγκα για βρούμε πανάκριβες θεραπείες".

Πάρτε μια "γεύση" απόψεων:

Ο καθηγητής Χρήστος Μπουντούλας υποστήριξε ότι πρέπει να επιβληθεί απαγόρευση ακόμη και ποινή, σε ό,τι αφορά τους δημόσιους χώρους και τους περισσότερους κλειστούς χώρους στην Ελλάδα. "Να βγαίνουν έξω να καπνίζουν", είπε χαρακτηριστικά και ανέφερε το παράδειγμα πολλών πλέον ευρωπαϊκών χωρών όπου συμβαίνει αυτό. Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Καρδιολογίας, Βλάσσης Πυργάκης, ανέφερε ότι "εφόσον δεν πείθονται ορισμένοι και δυστυχώς αυτοί είναι πολλοί στη χώρα μας, είμαι υπέρ της ποινικοποίησης των χρηστών καπνού σε χώρες όπου αυτό απαγορεύεται δια νόμου".

Πηγή: http://www.forthnet.gr/templates/newsPosting.aspx?p=200116

ΟΚ, σας καταλαβαίνω. Τί θα λέγατε για να φτιαχτούν υποδομές στις εταιρείες και στα δημόσια κτήρια για καπνίζοντες, όπως υπάρχουν τουαλέτες για τις σωματικές ανάγκες;

Τί θα λέγατε για καλύτερη παιδεία στα σχολεία;

Τί θα λέγατε αν βελτιώνατε τις δημόσιες υπηρεσίες και τις μεταφορές ώστε να μην προλαβαίνει ο πολίτης να ανάψει τσιγάρο;

Τί θα λέγατε αν πηγαίναμε στους συναδέλφους σας και να μας συμβούλευαν να κόψουμε το κάπνισμα χωρίς τσιγάρο στο χέρι τους;

Τί θα λέγατε αν δίνατε αφιλοκερδώς ενημέρωση αντί να προτείνετε να πάρετε λεφτά (συνέταιρος του κράτους είστε ή κάνω λάθος);

Άλλη λέξη από την "ποινικοποίηση" δεν ξέρετε; Π.χ. επιμόρφωση;

Από πού προέρχονται οι πόροι της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας;

Που έβαλα τα καρβουνάκια του λουλά μου;

Τ...έλος εποχής

Φεύγει η άνοιξη. Έρχεται το καλοκαιράκι. Βυζάκια, μπουτάκια, κωλαράκια στη φόρα. Στις αποκλεισμένες παραλίες. Στις ανοιχτές παραλίες.

Τα Μήδεια βγάζουν από τη ναφθαλίνη τα περισυνά ρεπορτάζ με τις ρακέτες στην ακρογιαλιά.

Για να θυμόμαστε τη Μαιρούλα πριν πάρει αυτά τα τέσσερα έξτρα κιλά κυτταρίτιδας στους γλουτούς.

Και την Μαριώ πριν χάσει αυτά τα δέκα κιλά που την ταλάνιζαν. Τα είχε άχτι αυτά τα κιλά. Όσο κι αν προσπαθούσε να τα χάσει, πάντα ένας καλοθελητής της τα επέστρεφε. Βλέπετε είχε κάνει την ανοησία να τα μαρκάρει με μπαρκοούντ και σειριακό αριθμό που αν το χτύπαγες σε οποιοδήποτε σουβλατζίδικο και ζαχαροπλαστείο, έβγαζε το όνομα και τη διεύθυνσή της. Α, ναι... έβγαζε και ένα εξακόσια εξήντα έξι αλλά αυτό ήταν ούτως ή άλλως καταχωρημένο στο σατανικό μπαρκόουντ των δαιμονικών επιστραφόμενων κιλών.

Που είχαμε μείνει; Α, μάλιστα. Στην άνοιξη που βγαίνει. Και μαζί της βγαίνουν και τα απωθημένα των μπιλντεράδων, των μοντέλων και των λοιπών παρεπιδημούντων της παραλίας. Φτιαγμένο μαλί, γυαλί, αυτοκίνητο από το Φαστ εντ Φιούριους, τα απαραίτητα αξεσουάρ παραλίας και ένα σωρό κόπανοι φωνάζοντας όλα τα φωνήεντα των ανά τον κόσμο αλφαβήτων να παρελαύνουν μπροστά από τα μάτια της κάμερας, των θαυμαστών και των επικριτών τους. Καλή ώρα σαν την αφεντιά μου.

Να βλέπουμε την παρακείμενη κυρία (Αντριάνα Λίμα) και να λέμε:

"Μα καλά, αλλοιθωρίζει λίγο ή μου φαίνεται;"

"Καλά, μαλλί είναι αυτό;"
"Mας το "παίζει" και γκόμενα! Το χάλι!"
"Πλαστική στο βυζί έχει κάνει"
"Πλαστική στα χείλα έχει κάνει"
Και ο κλασσικός γαμήκουλας:
"Εγώ όταν την πήδαγα..."

Για τον λόγο αυτό, θα ήθελα να πάω σε μία τέτοια παραλία, παρέα με το κουβαδάκι μου.
Ποιός δεν θα ήθελε, εξάλλου. Αντίθετα με την κοινή λογική του "θεαθήναι" και "θεωρείτε" προτιμώ να σαπίσω τα κοκκαλάκια μου στην άμμο μιας ερημιάς. Ξέρω βέβαια πως κάποιοι θα μου πρότειναν τη Σαχάρα ή την Καλαχάρι αλλά δεν θα τους κάνω την χάρη.
(Φώτο Νίκος Δανηιλίδης (c) 2003)


Μέρα Μαγιού. Η τελευταία του. Αύριο Ιούνιος. Προσεχώς κατακαλόκαιρο. Το κουνέλι μου περιχαρές, κάνει ολοστρόγγυλες κουραδίτσες υπενθυμίζοντάς μου ως πρέπει να του αλλάξω το σανό στο κλουβί του. Εμένα ποιός θα μου αλλάξει στο δικό μου κλουβί τις μπαταρίες των τηλεκοντρόλ;

Από το φιλικό μπλόγκ του Αβραάμ Ξένου πληροφορήθηκα για την Αμαλία. Μέρα Μαγιού μας μίσεψε... Καλό δρόμο. Μακρυά από εδώ. Μακρυά από φακέλους, φακελάκια, γιατρούς, κλαυθμούς, λόγια συμπαράστασης και άναρθρες κραυγές. Γιατί είναι πιο αξιοκρατικός ο θάνατος. Τους παίρνει όλους στην αγκαλιά του με ίσους όρους. Δεν δουλεύει ούτε στο ΕΣΥ ούτε στο ΥΓΕΙΑ.

Δε σε λυπάμαι Αμαλία. Πέρασα πολλές ώρες διαβάζοντας τα κείμενά σου. Στοϊκή. Πνιγμένη από τη ματαιότητα του να έχεις δίκιο, καρκίνο αλλά όχι λεφτά και κατά συνέπεια φωνή. Παρατηρητής στα όσα γίνονταν στο σώμα σου. Ανήμπορη να δράσεις μέσα στο σύστημα. Μα τί λέω; Ποιός είναι αυτό το σύστημα; Εμείς δεν είμαστε; Εμείς δεν το συντηρούμε; Και αναρωτιέμαι: Μέσα σε ένα σύτημα που δουλεύει με λάδι και την τακτική του "έχω ένα γνωστό που θα σου κάνει την δουλειά σου", ανάμεσα στις χιλιάδες που διάβασαν, έκλαψαν, φώναξαν, κανείς ρε πούστη μου δεν είχε ένα γαμημένο γνωστό να κάνει τη δουλειά της; Σε άλλη χώρα γεννήθηκε αυτή η κοπέλα; Όλοι ξαφνικά γίναμε τόσο αντίθετοι με τις οικογενειοκρατικές παύλα συμφεροντολογικές σχέσεις μας με τους δημόσιους φ(θ)ορείς και οργανισμούς που σε αυτή την περίπτωση απλά δεν ζητήσαμε μια χάρη, έτσι για να δουλέψουμε μέσα από την κρατική μηχανή; Ή μήπως (φευ του αληθούς) κρατήσαμε την καβάντζα μας; Αλλά και πάλι ίσως να μην ήταν δουλειά μας, ο πόνος μας.

Ίσως να είμαι πολύ κακός και τελικά να πιάνομαι από λεπτομέρειες. Με όλα αυτά μου ήρθε στο νου κάτι από μια ταινία...

Με εμάς στο ρόλο του Συμβουλίου της Ιουδαίας. Να επιδίδουμε ψήφισμα. Always look on the bright side of death...

Το μόνο που θα αφιερώσω στην Αμαλία, είναι ένα αστειάκι που μοιράζεται μεταξύ των τρόφιμων και συχναζόντων σε υγειονομικά ιδρύματα: "Γιατί οι χειρούργοι φοράνε μάσκες; Για να μην αναγνωρίζεται ο ένοχος."

Σε επιτύμβια στήλη:
Here finally lies Dr James Chard,
who filled half this churchyard.

Προσπαθώ να μην πω άλλα για το θέμα του καρκίνου. Απλά, μαλάκες γιατροί, μάθετε αυτό που δεν καταλαβαίνετε: Ο καρκίνος ΔΕΝ είναι ζώδιο!

Πάει η άνοιξη. Και στα αυτιά μου ο απόηχος της προχθεσινής μπόρας. Μου αρέσει η βροχή. Δεν μου αρέσει όταν βρέχει λάσπη. Μου βρωμίζει το αυτοκίνητο και βαριέμαι να πλένω. Εξάλλου γι' αυτό τον λόγο μου αρέσει η βροχή. Ξεπλένει. Σαν τα δάκρυα που σε αλαφρώνουν από τα βάρη σου. Το νερό είχε πάντα καθαρτικές ιδιότητες. Γι' αυτό το κλείσαν σε μπουκάλια. Ό,τι σε λυτρώνει πρέπει να περιορίζεται. Σαν τα νερά στο βούρκο. Σαν το φυσικό νερό πηγής σε μπουκάλι PVC.

Περνάει ο καιρός και το παρελθόν γίνεται ολοένα και μια παραίσθηση. Για πότε ξέχασα αυτά που για πάντα θα θυμόμουν. Βουρκώνω. Όχι από δάκρυα. Γίνομαι ένα έλος γεμάτο βούρλα. Βρωμάω, ζέχνω. Δεν με ανέχομαι πια.

Οι παλιοί μου φίλοι. Σκιές στο μυαλό και φωνές στο ασύρματο σύρμα. Ρε αδέρφια, μου λείπει το χρώμα και η ευωδία σας. Κουράστηκα πιά να είστε φαντάσματα και αναμνήσεις. Θα αλλάζαμε τον κόσμο κάποτε. Τώρα, σκορμισμένοι στις γωνιές του κόσμου αναμασάμε τον φιλοθεάμωνα αλτρουϊσμό μας και φτύνουμε τα κουκούτσια, εγκλωβισμένοι στο το αέναο αντισφαιριστήριο του νέου κόσμου μας με αντίπαλους παίκτες τη Δουλειά και το Σπίτι. Μέχρι ο ένας παίχτης να μας χάσει για λίγο, να του πέσει το μπαλάκι της ζωής μας και να τσουλήσουμε για διακοπές κάτω από το τραπέζι με τα άλλα μπαλάκια. Όχι για πολύ όμως. Ίσα να πάρουμε μια ανάσα. Και να καυχιόμαστε πως κάναμε διακοπές.

Αδέρφια, κληροδοτήστε την επανάσταση στους νέους. Το μηχάνημά μας δεν παίρνει άλλα κέρματα, σωθήκανε και τα κρέντιτς, γκέημ όβερ.

Θέλω να πάω σπίτι. Κουράστηκα. Θέλω να ξανακλάψω. Μαράθηκα. Θέλω να ξαναζήσω. Πέθανα. Το χειρότερο είναι πως το ξέρω κι αδιαφορώ. Παραδόθηκα. Γαμώ τη μιζέρια μου, γαμώ...