Φίλιοι και άσπονδοι, προτείνω...

...βοώντας ως κύμβαλο, αλλαλάζων τα αυτονόητα:

Η επόμανη συγκέντρωση να γίνει ΜΕΣΑ στου "Μπαϊρακτάρη", στου "Θανάση" και στο DaCappo. Μην χάνετε το χρόνο σας έξω από τη Βουλή. Μόνο οι καθαρίστριες είναι μέσα και τα ΜΑΤ απ' έξω. Οι Βολευτές τρώνε και πίνουν αλλού.

Κλείστε τραπέζι, μια ωραία μεσημβρία και μια εσπέρα και κάτω από το Polo ή το "πουκάμισο το Θαλασσί" φορέστε μαύρα μπλουζάκια που γράφουν με κόκκινα γράμματα "Καίγομαι για αποχαρακτηρισμό". Πίσω στην πλάτη, από μία φώτο της επιλογής σας από έναν αδικοχαμένο, καμμένο συμπολίτη μας. Πάνω από τη φωτογραφία, πηχαία "Κοστίζω 10.000€". Τα πλήρη στοιχεία του από κάτω.

Σηκωθείτε, αποκαλύψτε τα μπλουζάκια. Περάστε από όσους Βολευτές αναγνωρίζετε και σφίγγωντας το χέρι τους, πείτε το όνομα αυτού που απεικονίζεται στην πλάτη σας. "Τάδε. Σας εύχομαι καλή όρεξη. Να είναι καλοψημένο." Γυρίστε την πλάτη για να δουν τη φωτογραφία. Φύγετε ήρεμα χωρίς άλλη κουβέντα. Χωρίς διαπληκτισμούς. Ειρηνικά, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Η Ανωνυμία των συγκεντρώσεων πρέπει πια να σπάσει. Η Ανωνυμία των νεκρών πρέπει να σκιστεί ηχηρά από τα ονόματά τους και τις ηλικίες τους. Δεν είμαστε απρόσωποι και πρόβατα. Έχουμε όλοι το όνομα όσων πέθαναν και πεθαίνουν από το κράτος. Κάποια μέρα που δεν το περιμένουμε θα έρθει η σειρά μας. Στο ράντζο ενός νοσοκομείου, στην πορεία για τα δικαιώματά μας, στην πλατεία από βιασμό, στα σχολεία από ναρκωτικά, στη φυλακή από χρέη, στη φτώχεια από σύνταξη, στη δουλειά από "απροσεξία" μας... Τουλάχιστον ας μάθουν ποιούς σκότωσαν χθες, προχθές, αντιπροχθές.

Έχουμε ζωή, έχουμε έργο, είμαστε άνθρωποι. Είμαστε Ο ΛΑΟΣ και ξεκινάμε να κυβερνάμε. Σκατά στα μούτρα και τα πιάτα αυτών που καπηλεύονται το όνομά μας.

Δεν χρειαζόμαστε πολλοί. Λίγοι. Ποιοί όμως; Εδώ σας θέλω. Ποιός θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με το θηρίο και θα του σκάσει ένα φιλάκι στο μάγουλο; Ποιός δεν θα φοβηθεί το δάγκωμα;