Το Όποιο είναι η Θρησκεία του Λαού

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007

Η ζωή κυλάει...

...σαν το ρυάκι. Πάντα εμπρός. Το κακό και οδυνηρό του πράγματος, είναι πως νύχτες σαν κι αυτή, καταριέμαι τη μοίρα μου, επειδή δε γεννήθηκα σολωμός.

4 σχόλια:

Αβραάμ Ξένος είπε...

Διονύσιος ή ποταμίσιος;

Δεν υπάρχει μοίρα.

Λέω εγώ τώρα, θα ήταν γαμάτο να μπορείς να πεις: "Ήταν η μοίρα του κύριε Δικαστά να πάει από το τσεκούρι μου."

Βέβαια θα εισέπραττες την πληρωμένη απάντηση: "Να σου πω τη μοίρα σου παλικάρι μου"

Newborn Doomstalker είπε...

Α, ναι, ε; Δεν υπάρχει; Και όταν ξανασυναντάς κάποιον μετά από XYZ χρόνια και αδιευκρίνιστες συνθήκες, πως το λές; Πετρωμένο; Κισμέτ; Βίοι παράλληλοι; Μήτσο; Το βάζεις κάτω από κάποια ταμπέλα γενικότερη ή όχι;
Θα με ενδιέφερε η άποψή σου πάνω σε γνωστά και αδιευκρίνιστα θέματα.

Ο φιλικός κτηνοβάτης της στάνης σας.

Αβραάμ Ξένος είπε...

Παπαρούλη μου συνειδητοποιείς ότι από την αποδώθε πλευρά της πολυετούς διακοπής βρίσκονται πλέον περισσότερα χρόνια;

Σε σχέση με τις σπόντες του κοσμικού μπιλιάρδου (και μόνο την προκειμένη) πρέπει να γραφεί βιβλίο και να πιωθούν πολλά άλλα. Καλύτερα από κοντά.

Παρεμπιπτόντως, ο σολομός μπορεί να εκληφθεί εξ' ορισμού ως κτηνοβάτης.

Newborn Doomstalker είπε...

E, ρε Μάλλια που σου (και κου) πρέπουν...

Ο σολωμός, κτηνοβάτης γαρ, επιφυλάσσεται ως προς την από μέρους του κτηνοβασία αιγοπροβάτων ως δη να εισέλθει με πρώτιστα την κεφαλήν του, διακυβεύοντας ως ούτω ειπείν την σωματικήν του ακεραιότητα. Δια ταύτα, αποφασίζει και διατάσσει, ενεργόντας κατά την φίλια προς αυτόν τακτική, την παύση της κτηνοβασίας και την έναρξη της μεταμορφώσεος αυτού εις τον ιχθύα κοινός αναφερόμενον και ως "Λούτσον", προσδοκώντας την μεταβατική αυτήν φάση σαν χρυσαλίδα για το τελικό στάδιο της αναγέννησης σε προσφιλές στον ανδρικό πληθυσμό παίγνιο και αντικείμενο αναφοράς και προσμέτρησης. Η τελική φάση, θα συντελέσει τα μάλλα στην διατήρηση της ακεραιότητάς του, δυνάμενος πλέον να κτηνοβατεί ασυστόλως κατά το δοκούν.